Sinds enige tijd is er de Bacardi Mojito reclame, waarbij de illusie wordt gewekt dat Bacardi een Cubaans product is, aangezien de Mojito een Cubaanse cocktail is. Bacardi rum is niet Cubaans, maar behalve misleidende reclame voor commerciële doeleinden valt deze multinational nog veel meer aan te rekenen. Dat ze daarin geen criminele middelen schuwen tegen de bevolking, wordt duidelijk aangetoond door Bacardi’s invloed in de blokkade-wetten tegen Cuba!
Martin Hardenbol
De Bacardi-familie (dus ook de onderneming) voerde een felle oppositie tegen de revolutie onder leiding van Fidel Castro en Che Guevara op Cuba in de jaren 1960. De Bacardi-familie en -onderneming vluchtte uit Cuba nadat het duidelijk werd dat Castro serieus was over zijn beloften tot verandering, met name op het gebied van nationalisering met betrekking tot de productiemiddelen zoals fabrieken en grote ondernemingen. Een paar jaar voorafgaand aan de revolutie had Bacardi buitenlandse vestigingen opgestart en de onderneming verhuisde alle belangrijke internationale merken uit het land naar de Bahamas. Ook liet ze een fabriek bouwen in Puerto Rico, waardoor de onderneming geen importbelasting hoefde te betalen voor invoer in de Verenigde Staten.
De Bacardi-familieleden hebben ook nauwe banden met de Amerikaanse politieke elite, als ook organisaties van de staat, zoals de CIA. Het is ook bekend dat de Bacardi-familie verschillende anti-Castro-organisaties van Cubanen in ballingschap financiert, zoals de extreemrechtse Cuban American National Foundation (CANF).
In 1980 zette Bacardi in samenwerking met de Amerikaanse Nationale Veiligheidsraad de CANF op om de kwaadwillige reactionaire Cubaanse ballingen in Miami te organiseren. Deze organisatie is betrokken geweest bij ontelbare daden van sabotage en terrorisme tegen Cuba, zoals de terroristische bomaanslag op een Cubaans passagiersvoertuig in 1976 waarbij 73 burgers om het leven kwamen en bij de campagne om Elian Gonzales in de Verenigde Staten te houden. De leiding van de CANF wordt gedomineerd door Bacardi-bestuurders en ex-CIA-agenten. Hun standpunten worden in Nederland overigens verwoord door Pax Christi, dat zijn activiteiten rond Cuba steeds coördineert met de CANF.
Gedurende de jaren 1980 fungeerden Bacardi en CANF als kanaal voor CIA-fondsen aan terroristen als de contra’s in Nicaragua, en unita in Angola, El Salvador.
De verbitterde Bacardi-stuurman Jose Pepin Bosch kocht een overbodig geworden B-26-bommenwerper met de hoop om Cubaanse olieraffinaderijen te bombarderen. Het brutale plan werd stopgezet toen er een foto van de bommenwerper verscheen op de voorpagina van de New York Times. Hij was ook betrokken bij het CIA-complot om Fidel Castro te vermoorden. Documenten die werden aangetroffen tijdens onderzoek van het congres vanwege de dood van John F. Kennedy, brachten een bericht aan het licht wat zijn plannen waren om Fidel Castro, zijn broer Raul Castro en Che Guevara te vermoorden.
Bacardi-advocaat en CANF-directeur Ignacio Sanchez had veel invloed in de opstelling van de in 1996 van kracht geworden Helms-Burton-wet. Deze wet vergrootte de uitbreiding van de werkingssfeer van het VS-embargo tegen Cuba. In 1999 stelde Otto Reich, een lobbyist in Washington in naam van Bacardi Rum en hoofd van het Amerikaanse beleid inzake Latijns-Amerika (gekozen door president Bush), sectie 211 van de Omnibus-kredietenwet uit 1999 op, later bekend als de Bacardi-wet. Sectie 211 verbiedt registratie/vernieuwing en uitoefening van een handelsmerk dat onteigend is door Cuba na de revolutie, zonder akkoord van de voorgaande eigenaar Het besluit is primair gericht op de Frans/Cubaanse joint-venture Pernod-Ricard, die op grond van sectie 211 belemmerd wordt in de bescherming van haar merk in de VS (Havana Club) tegen oneigenlijk en toekomstig gebruik door de Amerikaanse concurrent Bacardi. Met deze regelgeving schendt de VS volgens de EU verplichtingen die zij is aangegaan onder het TRIPs-verdrag van de WTO. Sectie 211 is tevergeefs aangevochten door de Cubaanse regering en de EU in de Amerikaanse rechtbanken, maar het besluit is door de WTO (augustus 2001) als illegaal beoordeeld. Het Amerikaanse Congres heeft de zaak nog niet opnieuw onderzocht.
De broer van president Bush, Jeb Bush, de gouverneur van Florida, heeft nauwe banden met zowel de CANF en Otto Reich. Het netwerk was van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat Florida’s stemmen naar president Bush gingen in de presidentverkiezingen van 2000. Op elk niveau werken Bacardi-bestuurders, de CIA en CANF samen om hun gezamenlijke doelstellingen van het vernietigen van deze die een bedreiging kunnen vormen voor het Amerikaans imperialisme.
In tegenstelling tot de Europese leiders, die enkel de multinationals als Bacardi naar de mond praten, is het aan de bevolking om tegen de misdaden tegen Cuba te reageren. In België is de “Coördinatie voor de opheffing van de blokkade tegen Cuba”(bestaande uit een 70-tal organisaties) gestart met een campagne tegen Bacardi, voor afschaffing van de Helms-Burton wet. De campagne heet “Bah-cardi”. Het doel van de Bah-cardi campagne is tweeledig: politiek en informatief. Op politiek vlak willen we dat de EU de Helms-Burton wet aanklaagt en willen we Bacardi vragen zich niet meer te bemoeien met de Cubaanse politiek. Op informatief vlak willen we Bacardi openlijk uitdagen en iedereen te vragen affiches, flyers en folders te verspreiden, aan allerhande acties deel te nemen en zelf boycot-acties op touw te zetten. Dus in plaats van Bacardi te kopen, koop dan Havana Club, een echte Cubaanse rum waarvan de verkoop ten goede gaat aan de Cubaanse economie en de bevolking. Think before you drink!
http://xnet2.com/bomp/searchable/0107/msg00437.html
http://www.gebladerte.nl/10796f49.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Bacardi
http://nl.wikipedia.org/wiki/Havana_Club
http://www.nieuwsbank.nl/inp/2000/07/0717G102.htm
http://www.archivesolidaire.org/scripts/article.phtml?section=A2AAABCA&obid=6381
http://www.oxfamsol.be/basta/Boycott-Bacardi (afbeelding)
Bacardi Rum, een occulte oorlog, Hernando Calvo Ospina
Havana Club is een merk van Cubaanse rum, gemaakt in Santa Cruz del Norte in Cuba. Havana Club is sinds de Cubaanse revolutie eigendom van de Cubaanse overheid.
Daarnaast verkoopt de firma Bacardi ook Havana Club in de Verenigde Staten. Ze hadden de rechten en de receptuur gekocht van de Arechabala familie, die de oorspronkelijke eigenaren waren van Havana Club, voordat het bedrijf genationaliseerd werd.