Een betere toekomst, een beter bestaan, een betere wereld, dat komt niet uit de lucht vallen. Daarvoor moeten we opstaan en zelf aan de slag. Alleen dan kunnen we zelf iets opbouwen. En ooit zal dat bittere noodzaak zijn. We werken nu allemaal keihard om de zakken van enkelen te vullen. We denken wel eens: wordt het anders? We zijn op zoek naar een stem. Hierover gaat het volgende gedicht.

Hoeveel wij ook doen verandering zal de tijd nemen
Werkend aan de toekomst die degene na ons zal leiden
Twijfel over onze daden maar zekerheid over doen en laten

Dag in dag uit zal verantwoording ons leiden
Hoe zwaar en uitputtend, hoe licht en onzinnig noodzaak om dit te begrijpen
Een vuist tegen onrecht en uitbuiting zullen we vormen
Voor de bescherming van onze ziel en geliefden

Geketend in onwetendheid gebonden aan de burger
Verbreken zullen wij dit met de moer en de moker
Verdeeld in armzaligheid, verenigd in vertrouwen
Deze toekomst die wij opbouwen

CJCM