“El Comunismo es la juventud del mundo”, het communisme is de jeugd van de wereld!
Gabriel Peralta
Headlines over buitensporig drugsgeweld, corruptie en maatschappelijke wanorde domineren de media-aandacht over Mexico. Zelden komt het rijke verleden en heden van Mexico in beeld. Een land waar begrippen als klassenstrijd, discriminatie en revolutie groots weerklinken. Het land heeft een bijzonder uitgebreide geschiedenis van haar culturele identiteit, klassenstrijd en koloniale erfenissen. Ook het communisme heeft het in Mexico overleefd onder de vlag van de Partido Comunista de Mexico (PCM) en haar jongerenbeweging Federacion de Jovenes Comunistas (FJC). De CJB sprak kortgeleden met de FJC over haar visies en geschiedenis.
De FJC is ontstaan uit een samenvoeging van verschillende groepen die min of meer dezelfde posities hadden in de maatschappij (fronten, militante groepen, bewegingen, etc.) en ideologisch ruwweg op dezelfde lijn zaten als de PCM. Voor de samenvoeging van al deze organisaties was er een liga van communisten (LJC). Op het vorige congres van de FJC (december 2016) is besloten dat door deze uitbreiding van krachten (zowel kwalitatief en kwantitatief) de FJC een onderdeel werd van de PCM, in plaats van een autonome organisatie ten tijde van de LJC.
Lange tijd waren de LJC en de PCM in moeilijkheden om meerdere factoren. Een aantal jaren geleden zijn een hoop jongeren uit de LJC overgestapt naar de PCM en dit heeft de partij ideologisch en organisatorisch sterk verbeterd. Dit was ook uitermate noodzakelijk gezien de staat van de PCM ten tijde van de toetreding van jongeren in de partij. Hierdoor heeft de PCM een belangrijke ruggengraat verkregen door de jongeren op ideologisch, organisatorisch en uiterlijk niveau. Het nadeel hiervan was echter dat de FJC een grote groep kameraden heeft af moeten staan en daardoor haar eigen ruggengraat gedeeltelijk moest opofferen voor de partij.
Een van de belangrijkste zaken waar de FJC aan probeert te werken is de openheid van de organisatie. Hiernaast probeert de FJC gemakkelijk, maar ook constructief, nieuwe leden te werven en te integreren. Dit ging in de voorgaande jaren fout vanwege de enigszins gesloten houding van de LJC ten opzichte van nieuwe leden. De FJC realiseerde zich dit na een belangrijke kwalitatieve observatie van ledenwerving. De eerste foute inslag was namelijk dat er een kleine partijcultuur was, een soort beslotenheid waar jongeren niet gemakkelijk in konden komen.
De FJC moest zich allereerst realiseren dat de FJC een open beweging moet zijn die jeugdig is, ze leggen de nadruk inmiddels eerder op culturele en jeugdige evenementen. De geïnteresseerde moet eerst op het meest informele niveau kennis maken met andere communisten en het communistische gedachtegoed, pas als de betreffende persoon zelf aangeeft verder te willen gaan, gebeurt dit. De sociale vaardigheden van de leden moesten hiervoor voorop gesteld worden.
De FJC is er dus niet op uit om te proberen om mensen te betrekken in een ‘klein partijtje’ maar eerder te betrekken bij zaken die zich richten op alles wat een nieuwe socialistische wereld betreft, een eenheid met de beweging en haar ideologie.
De belangrijkste zaken die de FJC gebruikt als middelen zijn de mensen van de organisatie zelf. De FJC is er dus niet op uit om te proberen om mensen te betrekken in een ‘klein partijtje’ maar eerder te betrekken bij zaken die zich richten op alles wat een nieuwe socialistische wereld betreft, een eenheid met de beweging en haar ideologie. Dit vertaalt zich concreet in het vormen van jonge kameraden binnen de ‘school’ die de jongerenbeweging is. Deze school is voor jonge communisten van groot belang, gezien de noodzaak aan scholing en solidariteit binnen de realiteit van de (jonge) werkende klasse. Voor de FJC betreft het toetreden van iemand tot de organisatie dan ook in de eerste plaats een informele gelegenheid, als een soort familie van militanten, die zich geleidelijk aan ontwikkelt tot een formele gelegenheid, een zogeheten ‘gestaald kader’.
Deze manier van werken vereist van alle militanten een grote sociale inspanning, een bewuste activering van sociale vaardigheden van andere kameraden en aspiranten, evenals een grote ideologische verantwoordelijkheid. De beweging kan en mag niet vervallen in een clubje van gezellige ‘toevallig ook’-communisten.
De FJC heeft een aantal posities ingenomen over Trump en Amerika. Ze proberen niet snel goed-en-kwaad-posities in te nemen vanwege het feit dat er zo misschien een valse tegenstelling ontstaat over de aard van het kapitalisme enerzijds (alsof Trump niet een verlengstuk is daarvan) en discriminatie van rechts-populisme of rechts-extremisme anderzijds. De FJC heeft een consequente tactiek van analyse en strategie ten opzichte van het buitenland (inclusief de VS). Ze stellen namelijk dat elke staat onder het kapitalisme als klassenvijand gezien moet worden. Er zijn geen verschillen tussen de ene en andere kapitalistische staat en hun benaderingswijze blijft daarom ook hetzelfde. Ze proberen voornamelijk met progressieve-revolutionaire (linkse) groepen een dialoog te starten om zo de kennis van de situatie in de VS te begrijpen en onderzoeken.
In de problematiek die Mexico treft in gebieden waar drugsbaronnen en corrupte ambtenaren het straatbeeld bepalen worden communisten echter wel lastiggevallen of in sommige gevallen ernstig aangevallen. Na 2013 zijn de problemen ernstig toegenomen nadat drie kameraden werden vermoord. In het algemeen zijn er in de maatschappij bewegingen ontstaan die dit gedrag ten zwaarste afkeuren. Dit kan ook in het verlengde gezien worden van de beweging rondom de massamoord op 43 studenten in de deelstaat Ayotzinapa.
Er kan nog geen situatie ontstaan van een bewapende beweging omdat er dan een clandestiene situatie zou ontstaan die de verdere beweging en groei van de PCM-FJC zou tegengaan en contraproductief zou werken onder de huidige krachtsverhoudingen.
In het algemeen worden proxy’s gebruikt voor het uitvoeren van deze opdrachten. Dit wordt ook wel het ‘outsourcen’ van deze activiteiten genoemd. Vaak worden kartels gebruikt als middel tegen de linkse en progressieve bewegingen. Voornamelijk worden er brede acties opgezet om moordpartijen en geweld door de overheid of door proxy’s te bestrijden. In sommige gevallen is ook naar voren gekomen dat er een vraag kwam vanuit de kaders of het misschien niet beter was om de kameraden te bewapenen als verdediging. De FJC is hier echter vrij duidelijk over. Er kan nog geen situatie ontstaan van een bewapende beweging omdat er dan een clandestiene situatie zou ontstaan die de verdere beweging en groei van de PCM-FJC zou tegengaan en contraproductief zou werken onder de huidige krachtsverhoudingen.
De CJB groet de FJC en de PCM in al haar activiteiten en politieke ontwikkeling!