Wat is de CJB?

Een Communistische Jongerenbeweging

De CJB is de Communistische Jongerenbeweging van Nederland en is de jongerenorganisatie van de NCPN (Nieuwe Communistische Partij Nederland). De CJB baseert zich op het marxisme-leninisme.

De CJB is voor jongeren van 14 tot en met 35 jaar, en komt op voor de belangen van werkende en werkloze, schoolgaande en studerende jongeren. Wij knokken voor vrede, voor een duurzame leefomgeving, voor gratis en toegankelijk onderwijs, voor goede en betaalbare woonruimte, voor goede en gratis gezondheidszorg, voor een uitkering voor alle werklozen, voor de hele duur van de werkloosheid, en zonder beperkende voorwaarden, voor een vaste banen, met een leefbaar loon en met goede arbeidsomstandigheden.

Maar deze belangen zijn tegengesteld aan die van de grote ondernemers. Want het kan de bazen niks schelen of jongeren genoeg verdienen, vast werk hebben of een gezond milieu en klimaat, niet omdat ze de pest aan jongeren hebben, maar gewoon omdat ze winst willen en moeten maken. Deze kapitalistische maatschappij biedt ons geen perspectief. Geen goed werk, geen vrede en geen toekomst. Dat wordt elke dag dat het kapitalisme bestaat duidelijker.

Er is een andere maatschappij nodig. Een maatschappij waarin de productiemiddelen gemeenschappelijk eigendom zijn en de rijkdom zich dus niet concentreert in handen van een kleine groep kapitalisten. De CJB strijdt voor een socialistische maatschappij, waarin de arbeiders de zeggenschap hebben over de productiemiddelen, en die zal uitmonden in het communisme, een maatschappij vrij van uitbuiting van de mens door de mens. Het socialisme is tijdloos en noodzakelijk, nu meer dan ooit te voren. Zonder strijd is er niets te bereiken, maar als wij vechten hebben we een wereld te winnen. Eén vinger kan men breken, maar vijf vingers maken een vuist!

Visie & Speerpunten

De vijf politieke speerpunten waar de CJB zich voor hard maakt

Veelgestelde Vragen

De meest voorkomende vragen over de CJB, socialisme, en wat ons als politieke jongerenorganisatie uniek maakt in Nederland

Wat is Communisme

In een paar kantjes uitleggen wat communisme is kunnen we niet. Maar jou kritische vragen doen stellen bij wat je dacht te weten over het communisme, daar willen we ons wel aan wagen

vw-net-icons_statuten

Statuten

De statuten van de CJB, vastgesteld op onze ALV

vw-net-icons_boekenlijst-new

Zelfstudie: Boekenlijst

Om jongeren op weg te helpen in de marxistisch-leninistische theorie, hebben we hier een lijst samengesteld van boeken en artikelen. 

vw-net-icons_CA

Afdelingen & Contactgegevens

Algemene contactgegevens van de CJB en haar afdelingen

Visie & Speerpunten

VOOR WERKENDE JONGEREN: GOEDBETAALD EN WAARDIG WERK

Het is van belang dat jongeren met en zonder werk zich weten te verenigen en te organiseren. Juist jongeren hebben vaak te maken met een slechte positie, zoals die van uitzendkracht of flexwerker, met lage lonen en slechte arbeidsvoorwaarden. Door samen op te komen voor onze rechten staan we sterker. Willen we bereiken dat jongeren ook vaste banen en beter betaald krijgen, dan zullen we ons dus moeten verenigen in een organisatie waarin de meerderheid van de werkende klasse zich organiseert: de vakbeweging.

Als CJB stellen wij ons ten doel werkende jongeren te organiseren in de strijd tegen werkeloosheid, stagemisbruik, flexcontracten en uitbuiting. We willen naar een situatie waarin jonge werkers elkaar op de werkvloer niet als concullega’s zien, maar zich gezamenlijk verzetten tegen de winstbelangen van bazen, directeuren en aandeelhouders. We bestrijden schijntegenstellingen tussen jong en oud, en strijden voor zowel de afschaffing van het jeugdloon als voor een verhoging van het minimumloon en het behouden en verbeteren van pensioenrechten. We strijden tegen gratis werk ‘met behoud van uitkering’ en on(der)betaalde ‘werkstages’ na een studie. We veroordelen de flexibilisering die ervoor zorgt dat uitkeringsgerechtigden, rechteloze parttimewerkers, verkapte dagloners (vaak onterecht ZZP’ers genoemd) en stagiairs gebruikt worden om vaste banen te vervangen als goedkope krachten om zo de lonen te drukken.

Wij eisen als CJB:

  • Gelijk loon voor gelijk werk
  • Ten minste minimumloon voor alle stagairs
  • Echte banen! Wij willen een halt toeroepen aan de flexibilisering van banen, de afschaffing van vaste contracten, de omzeiling van de Cao’s en de pensioensopbouw en de afbraak van het sociale vangnet voor jongeren.
  • Vanwege de toegenomen productiviteit door technologische vooruitgang, een verkorting van de werktijd in combinatie met de verhoging van de lonen! Dit in plaats van steeds grotere winstmarges voor het kapitaal, meer ontslagen en hogere werkdruk voor een kleiner aantal arbeiders.
  • Een jongere vanaf 18 moet recht hebben op het volledige bedrag van een uitkering en uitkeringen moeten niet meer aan voorwaarden en sancties gebonden zijn.
  • Dit alles vanwege de uiteindelijke noodzaak van het afschaffen van de loonarbeid als uitbuiting van de ene mens door de andere.

De positie van de jongeren op de werkvloer is de afgelopen decennia erg verslechterd en de vakbond heeft moeite om dit tij te keren. Het jarenlange ‘polderen’ en de strategie van sociaal overleg door de Nederlandse vakbeweging in plaats van vastberaden collectieve actie, heeft weinig opgeleverd. Net als bij onderwijs is er in de EU ook een actief beleid gevoerd om arbeidsrechten in te perken om de ‘internationale concurrentiepositie’ te vergroten. Lidstaten moeten ‘kapitaal onvriendelijke maatregelen’ (vertaling: sociale wetgeving) afschaffen. Onze zogenaamd democratische regering gebruikt daarbij internationale verdragen waarover zij zelf meeonderhandelt en die zij ondertekent, zoals de EU-verdragen uit de ‘De Verklaring van Lissabon,’ maar ook TTIP/CETA/TISA en het Associatieverdrag met Oekraïne. De fundamentele keuzes voor de maatschappelijke noodzaak van sociale zekerheid en rechtvaardigheid en het in stand houden van de klassentegenstellingen worden zodoende doelmatig buiten het publieke debat gehouden. ‘Er is geen alternatief’ zei het symbool van het Europese neoliberalisme, Margaret Thatcher. Wij plaatsen daartegenover de strijdkreet van Rosa Luxemburg: ‘Socialisme of barbarij!’

De organisatiegraad van arbeiders (en zeker jongeren) in de vakbonden is dramatisch afgenomen de laatste 20 jaar. Hierdoor zijn weinig jongeren zich bewust van hun rechten en kunnen ze moeilijk gezamenlijk optreden, laat staan krachtig verweer bieden tegen de aanvallen van de kapitalisten. Wij vinden dat de vakbonden weer moeten bouwen op hun echte kracht – de kracht van massaal georganiseerde werkers. De enige manier om druk op te voeren is met doelgerichte strijd aan de basis: op de werkvloer, in de buurten en op straat. Deze strijd moet niet gevoerd worden voor kleine verbeteringen of verzachting van asociale politiek binnen het stelsel van het kapitalisme. Wij willen niet alleen de voorwaarden verbeteren waaronder we als loonslaven onze arbeidskracht moeten verkopen, wij willen vrijheid en sociale rechtvaardigheid. Daarom willen we de vakbonden winnen voor het perspectief van het socialisme.

Als CJB proberen wij dan ook al onze leden en sympathisanten actief te maken met de vakbeweging op hun werkplek – in hun dagelijkse praktijk. Daarbij is het ons doel om mensen bewust te maken van hun werkelijke belangen en zo de illusie van klassensamenwerking tussen arbeiders en bazen te onthullen, werkers en werklozen te organiseren, in strijd te brengen voor hun belang en voortdurend de verbinding te zoeken tussen de kleine stukken strijd en de noodzaak van het socialisme.

VOOR STUDERENDE JONGEREN: GOED EN GRATIS ONDERWIJS

Onderwijs is een recht, geen marktwaar. Het is belangrijk voor alle jongeren en belangrijk voor de maatschappij, dus is het een noodzaak dit vrij toegankelijk te maken. Het kapitalisme wil echter geen goed ontwikkelde en kritisch denkende werkende klasse – het wil arbeiders die net slim genoeg zijn om hun werk uit te voeren, maar niet slim genoeg om hun uitbuiting in vraag te stellen. Door bezuinigingen en privatisering binnen het onderwijs wordt studeren voor veel jongeren onmogelijk en gaat daarnaast de kwaliteit van het onderwijs hard achteruit. Een groot deel van jongeren in Nederland werkt naast hun studie om die te kunnen bekostigen, of ziet zelfs van een studie af vanwege het uitzicht op torenhoge studieschulden en grote concurrentie op de arbeidsmarkt. Ook worden studenten steeds vaker tijdens hun stageperiode ingezet als gratis arbeidskracht en krijgen ze ook te weinig begeleiding. Zelfs afgestudeerden worden vaak nog in onbetaalde of onderbetaalde stages en werkervaringsplekken gedwongen. Werkgevers gebruiken studenten en net afgestudeerden dus bewust als loondrukkers. Op deze manier worden jongeren extra uitgebuit, met als gevolg een algemene verzwakking van de positie van de werkende bevolking.

Dit ligt allemaal in de lijn van de ‘Bolognaverklaring,’ de kapitalistische agenda van de EU die betrekking heeft op het hoger onderwijs waarin wordt gesteld dat Europa ‘de meest competitieve kenniseconomie van de wereld moeten worden.’ – Dit betekent dat onderwijs winstgevend moet zijn en ondergeschikt moet worden aan de belangen van het bedrijfsleven. De waarde van studies wordt zo alleen in geld uitgedrukt. Opleidingen en vakken veranderen van een maatschappelijke voorziening in een handelswaar die wordt verkocht door onderwijsinstellingen en wordt ‘geconsumeerd’ door jongeren. Door het ‘rendementsdenken’ van onderwijsinstellingen, die door dalende financiering vanuit de overheid investeringen uit het bedrijfsleven nodig hebben om te kunnen blijven bestaan, verdwijnen kleine studies en studies zonder zogenaamd economisch belang. Tegelijkertijd wordt de toegankelijkheid van opleidingen verlaagd door steeds hogere toelatingseisen te stellen. Men wil zelfs gaan experimenteren met verhoogd collegegeld voor ‘excellente’ opleidingen. Het mag niet zo zijn dat het hebben van geld gaat bepalen wat en of je kunt studeren. Willen we dat onderwijs toegankelijk blijft voor iedereen, dan zullen we ons moeten organiseren. Wij communisten willen het onderwijs afstemmen op de individuele en maatschappelijke behoeftes van de bevolking, niet op het winstbejag van bedrijven. Studenten en docenten moeten zeggenschap hebben in hun onderwijsinstelling – niet de aandeelhouders of bestuurders in Den Haag!

Wij als CJB maken ons samen met vak- en studentenbonden hard voor deze eisen.

VOOR VREDE EN INTERNATIONALE SOLIDARITEIT, TEGEN IMPERIALISME!

Het kapitalisme is een internationaal systeem en kent geen grenzen in de drang om haar winsten te vergroten. Machtige bedrijven en landen gebruiken alle middelen tot aan economische blokkades, aanvalsoorlogen en het aanstichtten van burgeroorlogen om hun belangen, hun toegang tot markten en grondstoffen, te verzekeren. Imperialisme zien wij dus, zoals Lenin het verwoordde, als ‘hoogste stadium van het kapitalisme.’

Vaak worden deze imperialistische oorlogen onder het mom van ‘humanitaire missies’, ‘veiligheid’ of ‘regime change’ gevoerd. Regeringen die niet stroken met de economische belangen van machtige kapitalisten probeert men met verschillende middelen omver te werpen en te vervangen door volgzame marionetten, of worden compleet gedestabiliseerd zodat ze geen bedreiging kunnen vormen. De Nederlandse kapitalisten en de Nederlandse overheid sluiten zich steevast aan bij de Amerikaanse overheersers of bij het ‘Europese belang’ om de interesses van de grootondernemingen en multinationals te verdedigen. Ook hier zijn het de jongeren uit de werkende klasse die naar andere landen worden gestuurd om voor het winstbelang hun leven op te offeren. Hierdoor ontstaat niet alleen leed onder oorlogsslachtoffers, maar worden landen ook onderworpen en uitgebuit. In Nederland worden miljoenen aan wapentuig besteed, terwijl wij te maken hebben met bezuinigingen op ons sociale stelsel en er mensen in minder ontwikkelde landen massaal doodgaan door hongersnood, mede veroorzaakt door onze regeringen.

Socialisme is een internationalistische ideologie, maar ons internationalisme is wel het tegenovergestelde van het kapitalistische internationalisme: wij willen geen oorlog met arbeiders uit andere landen, die net als wij moeten vechten voor de winsten van hun kapitalisten – ‘geen volk is vrij dat een ander onderdrukt.’ De CJB kiest de kant van de onderdrukte bevolking die slachtoffer is van deze roofoorlogen en is solidair met de socialistische en progressieve krachten in de landen die zich daartegen verzetten. Onze belangrijkste taak in de huidige omstandigheden is dus de strijd tegen het imperialisme hier in Nederland.

  • Wij eisen dat Nederland zich terugtrekt uit de NAVO, een militaire organisatie die onder leiding van de VS en de EU ons land steeds voor imperialistische belangen misdadige oorlogen in sleurt – zoals in het verleden met interventies in Joegoslavië, Afghanistan, Irak, Libië, Syrië en, recentelijk, Mali.
  • Wij veroordelen en bestrijden het constante oorlogsgetrommel tegen o.a Rusland, China, Iran, en Venezuela – en het aansturen op een grootschalige oorlog.
  • Wij eisen een einde van de Nederlandse steun aan extreem-rechtse of religieus fundamentalistische groeperingen. Nederland en andere imperialistische machten gebruiken deze groepen in andere landen om hun eigen imperialistische ambities door te zetten.
  • Wij eisen een stop van militaire en economische steun aan de reactionaire regeringen van landen die meewerken aan de imperialistische agenda van de EU en VS. Waaronder apartheidsregimes, zoals in Israël, enkel omdat deze ‘aan de kant van het Westen’ zouden staan.
  • Wij zijn solidair met onze communistische zusterbewegingen in het buitenland, in het bijzonder met diegenen die onder repressie lijden.
  • Wij zijn solidair met socialistisch Cuba en eisen een einde van de economische sancties door de VS en EU!

TEGEN FASCISME EN DISCRIMINATIE

Fascisme is een gevaarlijke ideologie die de kop opsteekt tijdens kapitalisme in crisis. Het is ‘de openlijk terroristische dictatuur van het groot kapitaal’, en is gekenmerkt door schijntegenstellingen, agressief nationalisme en anticommunisme. Met leugens en bedrog proberen de fascisten de arbeidersklasse af te houden van de klassenstrijd en terroriseren zij de bevolking ter ondersteuning van de belangen van de bourgeoisie. Het kapitalisme gebruikt(e) het fascisme om de arbeidersbeweging, met aan kop de communisten, een doodsteek toe te brengen.

Fascisme komt op als reactie tegen de strijd van de werkende klasse en maakt gebruik van het overdrijven van schijntegenstellingen binnen de samenleving om verdeeldheid te zaaien. Zodoende worden de echte tegenstelling, die tussen arbeider en kapitalist, verdoezeld. We zijn daarom waakzaam op fascisme en bestrijden het in al zijn verschijningsvormen.

De CJB is voor de fundamentele gelijkwaardigheid van de mens. Wij strijden tegen racisme en discriminatie op basis van huidskleur, afkomst of geloofsovertuiging. Voor de emancipatie van vrouwen. Tegen seksisme en elke andere vorm van discriminatie, zoals transfobie. Tegen discriminatie op basis van seksuele geaardheid. De CJB zet zich juist in voor solidariteit en voor eenheid in de arbeidersjeugd en arbeidersklasse. De CJB strijdt tegen het fascisme en de reactionaire opvattingen die door de fascisten worden verspreid. We komen op voor politieke rechten en democratie, en strijden tegen ondemocratische en repressieve maatregelen van de burgerlijke staat, die het op de arbeidersbeweging gemunt hebben. Wij strijden voor de emancipatie van heel de mensheid, voor een klasseloze maatschappij. We bestrijden daarbij de maatschappelijke oorzaken van discriminatie vanuit een klassenperspectief – met socialisme als verenigend doel.

Binnen de werkende klasse zijn ook verkeerde opvattingen aanwezig; racisme, seksisme en vormen van discriminatie komen in het dagelijks leven veel voor. Deze opvattingen worden aangewakkerd door politici en media, die gebruikmaken van makkelijke zondebokken om zodoende te verdoezelen dat het kapitalistische systeem de oorzaak is van de armoede en onzekerheid onder de werkende bevolking. Fascisten hoeven hier vervolgens alleen maar op in te spelen.

Als communist is het onze taak om mensen te overtuigen van ons gedeelde klassenbelang en onze verbondenheid over de ogenschijnlijke grenzen van etniciteit, geslacht, seksuele geaardheid, religie en politieke voorkeur heen. Dit zal echter nooit lukken door toe te geven aan racisme en discriminatie. Om dit soort opvattingen maatschappelijk aan te pakken, moeten wij als communisten altijd in contact staan met de werkende mensen zodat we van hen kunnen leren en een alternatieve verklaring kunnen bieden waar nodig is. Wij veroordelen bij discriminerende opvattingen dan ook niet per se het individu, noch gaan wij uit opportunisme in deze opvattingen mee, maar wij stellen ons de taak om geduldig met de mensen in gesprek te gaan, hen van de juiste informatie te voorzien en hen te overtuigen. De CJB is een beweging van studerende, werkende en werkzoekende jongeren met verschillende sociale en etnische achtergronden.

VOOR SOCIALISME!

Het kapitalisme is een destructief systeem, voor de gehele mensheid en het milieu, gebaseerd op een nietsontziende meedogenloze winstmaximalisatie. Het wordt geteisterd door cyclussen van crisis die steeds in hevigheid toenemen nadat deze worden ‘opgelost.’ De enige oplossing die het kapitalisme kent is namelijk het proberen de werkende bevolking nog verder uit te knijpen. Maar hoe meer kapitaal er in handen komt van een steeds kleiner groepje rijken, des te groter de armoede wordt aan de andere kant. Zo nemen de klassentegenstellingen voortdurend toe, maar verscherpen ook de crisissen omdat mensen nog minder te besteden hebben om de producten te kopen waar de kapitalisten rijk van worden. Door deze systematische scheefgroei van rijkdom en armoede zorgt het kapitalisme voor haar eigen ondergang.

Overal ter wereld zien we onrust, armoede, werkloosheid, wanhoop en toenemende werkdruk. Ondanks het gebrek aan een sterke arbeidersbeweging in veel landen zien we dat mensen pogen oude strijdmiddelen te herontdekken, zoals de kracht van vakbewegingen, maar ze lopen nog vaak in de val van de oude illusie van hervormingen naar een sociale markteconomie. De harde les die ze daarvan leren, is dat het kapitalisme helemaal niet zo democratisch blijkt te zijn wanneer je daadwerkelijk probeert de rijkdom in de samenleving rechtvaardiger te verdelen.

Kapitalisme in crisis neemt ondemocratische en gewelddadige maatregelen om zijn winsten te beschermen – oorlog, inperking van politieke rechten, militaire coups, noem maar op. We zien in veel Europese landen reactionaire partijen steeds groter worden, wat gepaard gaat met racisme en vluchtelingenhaat. Met het kapitaal valt niet meer te onderhandelen – en de geschiedenis bewijst maar weer dat elke hervorming, hoe basaal ook, is afgedwongen door strijd en niet door onderhandelen.

Omdat fundamentele veranderingen niet mogelijk zijn binnen het kapitalistische systeem, willen wij een socialistische samenleving. Een samenleving waarin niet de winst van de kapitalisten – veilig gesteld door het regeringsbeleid – maar jij, wij, de mensen, natuur, cultuur en de wetenschap centraal staan. Een internationalistische samenleving, niet gebaseerd op de uitbuiting van de mens door de mens, maar gebaseerd op wederzijdse ondersteuning en gelijkwaardige internationale relaties. Een samenleving waar de productiemiddelen in handen zijn van de samenleving, niet in handen van een groepje kapitalisten. Een samenleving waar democratie niet alleen gaat over het verkiezen van vertegenwoordigers die amper verantwoording moeten afleggen (behalve aan de bourgeoisie), maar waar er controle is van de bevolking op het productieproces, de verdeling van de gecreëerde rijkdom en de uitvoering van de beslissingen.

Jongeren moeten niet het slachtoffer worden van de jacht op winst. Ze hebben recht op gratis onderwijs en zorg, garantie van huisvesting, het recht op een fatsoenlijke baan, op een leefbaar loon en het recht op genoeg vrije tijd voor culturele ontwikkeling, vrij van commercie en winstbelang. Het socialisme is niet alleen mogelijk, het is noodzakelijk.

Wij zien socialisme niet als utopie maar als wetenschap. Het belangrijkste is dat wij de geschiedenis blijven analyseren vanuit een wetenschappelijk (historisch materialistisch) oogpunt. Vandaag de dag, met dagelijkse anti-communistische indoctrinatie in media en onderwijs, is het verleidelijk om als communist de geschiedenis in de kast te stoppen en te proberen het wiel opnieuw uit te vinden. Echter moeten wij als marxisten de geschiedenis altijd wetenschappelijk blijven analyseren en er lessen uit trekken – vooral onze eigen geschiedenis. Velen willen de geschiedenis van de communistische beweging, in ons land en de rest van de wereld, wegzetten als een ‘gefaald project’ – een bewering die gebaseerd is op vervalsingen en verdraaiingen. Het is aan ons om ons eigen verleden te schrijven, ontdaan van interpretaties die anti-communisme als doelstelling hebben.

Wij stellen ons ten doel niet klakkeloos zaken over te nemen uit gemakzucht, maar daadwerkelijk lessen te trekken uit fouten en successen om zodoende de beste tradities over te nemen. Inzicht blijven vergaren over ons verleden, toetsend aan het heden – de beste ideeën overleven.
We zijn geen nostalgieclubje. We willen de maatschappij veranderen door inzicht te krijgen in hoe de maatschappij is ingericht, hoe de werkende klasse wordt uitgebuit en hoe we tot een socialistische samenleving kunnen komen, waarin de werkende mensen zelf de macht hebben. Daarbij moeten we realistisch blijven, onze zwakheden en sterktes kennen. Geen illusies hebben over hervormingen, noch vervallen in radicalisme.


Jongeren zijn de toekomst – onze toekomst verdient socialisme!

Ben je Nieuwsgierig?

Wil je lid worden,  meer over de CJB te weten komen, meedraaien in een afdeling of gewoon eens wat mensen van de CJB ontmoeten? Vul dan ons contact / lidmaatschapsformulier in.