Het is twee jaar geleden dat twee treinen frontaal op elkaar botsten in Tempi, Griekenland. Door voortdurende bezuinigingen op de veiligheidsinstantie konden de treinbedrijven hun kartel blijven runnen zonder publieke verantwoording. Bij deze criminele nalatigheid kwamen 57 mensen om het leven, en de ‘gaten’ in het veiligheidssysteem zijn nog steeds niet gedicht. Onze zusterorganisatie, de Communistische Jeugd van Griekenland (KNE), werkt onvermoeibaar samen met de communistische partij KKE en het Militante Arbeidersfront (PAME) om alle vertegenwoordigers van bezuinigingspolitiek ter verantwoording te roepen. Deze verklaring is onze uiting van solidariteit met hen, terwijl ze op alle fronten blijven strijden om een herhaling te voorkomen.
Beste kameraden,
We wensen jullie succes en kracht in deze moeilijke tijden – de tweede verjaardag van het Tempi-treinongeluk.
Noch de Griekse, nog de Europese bourgeoisie, noch de opportunisten in het Griekse parlement hielden het openbaar vervoer, een nationale instelling, veilig voor zijn gebruikers. Deze veiligheid zou een garantie moeten zijn. In tegenstelling daartoe willen de parasitaire treinmaatschappijen ongestraft hun winstkartels runnen en zich voeden met de hongerloontjes die het Griekse proletariaat elke dag bij elkaar schraapt.
Griekse arbeiders worden een vals dilemma aangeboden: een ritje maken over het corrupte en gevaarlijke spoornetwerk of zich in de auto onderwerpen aan een ander kartel: dat van de oliemaatschappijen, over verwaarloosde en met kuilen bezaaide wegen, uren langer dan nodig in de file wachtend.
Net als de ontsporing van de trein in East Palestine die in de Verenigde Staten de lucht en de natuur vergiftigde met vinyloxide. Net als bij de verbrande Grenfell-toren, werden de latente oorzaken van de botsing onder het tapijt geveegd. Dit was een misdaad tegen het proletariaat, door criminele nalatigheid en samenspanning met actoren die geacht worden mensen te beschermen.
Veiligheidsvoorschriften onder het kapitalisme zijn niet ontworpen om ons te beschermen. In plaats daarvan zijn ze er om het kapitaal te beschermen tegen het betalen van schadevergoeding voor hun veronachtzaming van het menselijk welzijn, door te verdoezelen wie verantwoordelijk is voor deze normen. Waren de normen te laks, of had de openbare veiligheidsinstantie onvoldoende toezicht op hun werking? De particuliere exploitanten zijn helemaal niet meer aansprakelijk voor de passagiers – alles schuld wordt doorgesluisd naar de overheidsinstantie. Veiligheidsvoorschriften vergemakkelijken de verdere extractie van meerwaarde.
Zoals de KNE en KKE direct na de ramp al zeiden: “het is onze levens of hun winst.”
Als communisten zullen we streven naar een maatschappij waarin werkers op de eerste plaats komen, waarbij alleen de strengste normen worden geaccepteerd. Veiligheid moet worden gebruikt om levens te beschermen en moet een voortdurende zoektocht naar verbetering zijn, niet iets dat voor ‘kosteneffectiviteit’ aan de kant wordt geschoven. Compensatie aan de slachtoffers moet komen vanuit solidariteit en een voor ons nu onbegrijpelijke maatschappelijke cohesie, niet ‘gewonnen’ door middel van een stressvolle en dure rechtszaak tegen antagonistische private partijen.
Tot die dag is gekomen, inspireert jullie gerechtvaardigde woede ons en miljoenen arbeiders over de hele wereld. Solidariteit en ga zo door.
Met kameraadschappelijke groeten,
Commissie Internationaal namens de NCPN en CJB