De treinschoonmakers uit Groningen zijn afgelopen maandag voor 24 uur in staking gegaan. Inzet van deze politieke staking was de deal over het casinopensioen dat van tafel moet. Gokken doe je in het casino en beleggen doe je met je brood. Maar niet met andermans pensioengeld! Ook op een aantal plaatsen in het zuiden van het land gingen schoonmakers in staking. De schoonmakers doen dit niet alleen voor hen zelf, maar voor alle werknemers in Nederland. Deze voorlopers verdienen daarom alle steun!

Mark Jan Smit

De stakers bieden de directeur van VNO-NCW Noord de strijdbijl aan.

Eén dag geen schone treinen. In plaats daarvan gingen de treinschoonmakers ‘s ochtends de perrons van Groningen Centraal op om flyers uit te delen en handtekeningen te verzamelen. Tegen het casinopensioen, tegen de deal die minister Kamp met de werkgevers en de bonden, lees de vakcentrale van de FNV, gesloten heeft. Het publiek begreep de schoonmakers en dat is logisch, meent kaderlid van FNV Bondgenoten Christiaan Boddeveld: ‘Ze zijn het allemaal wel met ons eens. Dit geldt niet alleen voor ons. Het is eigenlijk voor heel Nederland’.

Dat is nu juist het unieke aan deze staking. De (trein)schoonmakers in Groningen en in het zuiden van het land zijn de eersten die staken tegen de pensioendeal, een politieke deal die sectoroverschrijdend is. Voor het eerst sinds vele jaren wordt er weer gestaakt op een politiek onderwerp. En ‘de schoonmakers nemen het voortouw’, aldus Boddeveld. Ook al was deze staking nog maar klein, dit is het begin. De schoonmakers bereiden de weg voor alle andere werknemers in Nederland.

Het VNO-NCW kantoor in Groningen wordt beplakt met een duidelijke boodschap van Bondgenootje.

De treinschoonmakers durven de strijdbijl op te nemen tegen de partijen die deze pensioendeal gesloten hebben. Om dit kracht bij te zetten, togen de stakers ‘s middags naar het kantoor van de werkgeversorganisatie VNO-NCW. Boddeveld: ‘We gaan de strijdbijl aanbieden om te kijken of ze ons willen helpen deze te begraven of dat ze deze juist omhoog willen houden’.

Lambert Zwiers, directeur van VNO-NCW Noord, was evenwel niet bereid om de strijdbijl te begraven. Hij staat achter de deal en verwoordt dit op een typisch polderachtige wijze:  ‘Ik vind deze actie niet nodig omdat er altijd ruimte is voor overleg’. De strijdbijl ging dus weer met de stakers mee terug want deze strijd is nog niet gestreden! Bondgenootje liet nog een duidelijke boodschap achter via tientallen posters die op de ramen geplakt waren: ‘Beleggen doe ik wel op mijn brood!’

Het casinopensioen is nog niet van tafel. Maar de schoonmakers hebben hun spierballen getoond en hun statement gemaakt. Zij zijn de eersten die het aandurfden om te staken voor een beter pensioen. Zij hebben voor alle werknemers in Nederland de kastanjes uit het vuur gehaald. Daarom mogen zij niet alleen staan en verdienen zij alle steun van iedereen die het niet normaal vindt dat ons pensioengeld vergokt wordt.

Juist hier moet aan gewerkt worden. Het moment en de macht is er nog lang niet om hiervan een algemene politieke staking te maken. Maar dit is wel een begin om verder te bouwen aan een sterke vakbeweging, zodat werknemers in Nederland sterk genoeg zijn om terug te slaan bij dit soort aanvallen. Het is een opstap voor meer politiek bewustzijn.