Redactie

Het is 80 jaar geleden dat formeel de Tweede Imperialistische Wereldoorlog begon, toen nazi-Duitsland Polen binnenviel op 1 september 1939. De oorlog was het resultaat van de toename van de tegenstellingen tussen de imperialistische machten door de economische crisis van de jaren ’30, die ondanks een zwak en tijdelijk herstel niet werd overwonnen. Met de Tweede Wereldoorlog gingen de grote mogendheden de strijd aan om de herverdeling van de markten en koloniën. Maar in de eerste plaats was de tweede wereldoorlog een oorlog tegen de socialistische Sovjet-Unie (USSR); een oorlog die als voornaamste doel had de eerste socialistische staat te vernietigen. In 1936 was het ‘kamp’ van de asmogendheden dan ook ontstaan met het Anti-Kominternpact, een pact van nazi-Duitsland en het Japanse Keizerrijk tegen de USSR en het communisme, waar fascistisch Italië zich later bij aansloot.

De laatste jaren worden in de burgerlijke media en ook in het onderwijs steeds openlijker de oorzaken van de Tweede Wereldoorlog volledig verdraaid. Er wordt beweerd dat nazi-Duitsland en de USSR met het Molotov-Ribbentroppact eind augustus 1939 zogenaamd Europa onder elkaar verdeeld zouden hebben en afgesproken hadden samen Polen binnen te vallen. Er wordt min of meer de indruk gewekt dat de USSR aanzette tot de Tweede Wereldoorlog. Niets is verder van de waarheid.

In werkelijkheid had de internationale communistische beweging de oorlog al lang voorzien en was de Communistische Partij van de Sovjet-Unie zich aan het voorbereiden op de Duitse invasie. Het Molotov-Ribbentroppact was een niet-aanvalsverdrag tussen nazi-Duitsland en de USSR dat gesloten werd om tijd te winnen, en wel nadat de USSR herhaaldelijk had aangedrongen bij het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk om een vuist te maken tegen de asmogendheden en het fascisme. Die voorstellen werden door het VK en Frankrijk afgewezen en zij ondertekenden juist niet-aanvalsverdragen met nazi-Duitsland. Het VK, Frankrijk en de VS zagen maar al te graag dat Duitsland de USSR binnen zou vallen en investeerden mede daarom ook veel in de Duitse economie.

De bijdrage van de USSR aan het verslaan van nazi-Duitsland was enorm. In Nederland stond de Communistische Partij van Nederland voorop in de organisatie van het verzet tegen de Duitse bezetting. Duizenden Nederlandse communisten gaven hun leven voor de bevrijding van de fascistische bezetters en het kapitalistische systeem dat het fascisme voortbrengt. Jan Bonekamp, Hannie Schaft en duizenden andere communisten werden zo een symbool van de strijd tegen het fascisme en tot op de dag van vandaag blijven zij de strijd tegen fascisme en kapitalisme inspireren. Datzelfde geldt voor alle andere communistische partijen in bezette landen.

De burgerij probeert de geschiedenis te herschrijven door fascisme en communisme, nazi-Duitsland en de USSR, aan elkaar gelijk te stellen. Deze verdraaiingen in de burgerlijke media en het onderwijs worden gepromoot door de regering en ook door de EU. Hun doel is om te verhullen dat oorlogen en fascisme een gevolg zijn van het kapitalisme. In de kapitalistische economie is het doel om winst te maken en geldt de wet van ‘de één z’n dood is de ander z’n brood’. Die economische verhoudingen van het kapitalisme vormen de voedingsbodem voor de meedogenloze concurrentiestrijd tussen imperialistische machten die uitmondt in oorlogen. De strijd tegen fascisme en oorlog is daarom verbonden aan de strijd voor een wereld zonder uitbuiting, het socialisme-communisme.

Het is dus van het grootste belang dat we ons als jongeren blijven verdiepen in de werkelijke oorzaken van de Tweede Imperialistische Wereldoorlog en het fascisme, zodat we waardevolle lessen kunnen trekken voor de huidige strijd tegen het fascisme en tegen imperialistische oorlogen. Komende tijd zal de CJB hier meer over publiceren, ook in aanloop naar de viering van 75 jaar bevrijding op 5 mei 2020.

 

De oorlog die komen zal is niet de eerste.

Daarvoor waren andere oorlogen.

Toen de laatste voorbij was, waren er overwinnaars en overwonnenen.

Bij de overwonnenen leed het gewone volk honger.

Bij de overwinnaars leed het gewone volk ook honger.

– de Duitse communist Bertolt Brecht, een van de grootste theaterschrijvers en dichters was van de 20ste eeuw, in het werk Duits oorlogs ABC