Internationaal Bureau
Van 17 tot 21 augustus bracht een delegatie van de CJB een bezoek aan het zomerkamp van onze zusterorganisatie, het Collectief van Communistische Jongeren (CJC). De CJB heeft een bijdrage geleverd aan de internationale ronde tafel bij het zomerkamp, waarin Kevin ingaat over de strijd en de problemen van werkloze, studerende en werkende jongeren in Nederland.
Beste kameraden,
We willen de kameraden van het CJC bedanken dat ze ons hebben uitgenodigd voor hun 8e zomerkamp. Vanuit het perspectief van proletarisch internationalisme, dat wij allen delen, is het van groot belang dat we de mogelijkheid hebben om onze ervaringen te delen met jonge communisten over de hele wereld.
Eerst zullen wij je iets vertellen over onze ervaringen in Nederland. In deze tijden wordt de Nederlandse jeugd steeds meer geconfronteerd met de gevolgen van de kapitalistische uitbuiting en het beleid van de EU en de opeenvolgende burgerlijke Nederlandse regeringen.
Onderwijs wordt steeds duurder, terwijl de jeugd onder steeds grotere druk wordt gezet om goed te presteren. Al op 12-jarige leeftijd worden kinderen op de middelbare school in verschillende niveaus ingedeeld. Klassen zijn vaak overvol en er is weinig ruimte om individuele leerlingen te helpen. Dit heeft geleid tot een wildgroei aan particuliere bijles bedrijven.
In het beroepsonderwijs en het hoger onderwijs moeten studenten enorme leningen afsluiten om hun studie en levensonderhoud te bekostigen. Afgestudeerden van een universiteit hebben bijvoorbeeld een schuld van gemiddeld 30.000 euro. Studenten in zowel het beroeps- als het hoger onderwijs worden ook geconfronteerd met andere problemen, zoals onderbetaalde of zelfs onbetaalde stages.
De werkende jeugd kampt met veel problemen zoals slecht betaalde banen, intensivering van de arbeid, flexibele arbeidsverhoudingen, en een gebrek aan rechten. Meer dan 30% van alle werkenden in Nederland heeft inmiddels flexibele contracten of is officieel ZZP’er. De flexibilisering heeft de lonen van arbeiders verlaagd, velen van hen hebben meerdere banen om de eindjes aan elkaar te knopen. De dunne lijn tussen werktijd en privétijd wordt steeds vager, en veel arbeiders maken onbetaald overwerk. De inflatie en de huisvestingscrisis crisis maken het nog moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. Dit alles veroorzaakt extreme stress en burn-outs onder veel arbeiders, en specifiek onder jonge arbeiders.
De belangrijkste taak voor ons als communistische jongerenbeweging is het organiseren van werkende jongeren waar zij hun uitbuiting ervaren, op hun werkplek. In de eerste plaats streven we naar het organiseren van werkende jongeren op de plaatsen waar jonge communisten zelf werken. In Nederland bevinden veel studenten zich ook in een positie waarin ze moeten werken tijdens hun studie om hun huur, schoolboeken, enzovoorts te kunnen betalen. Als jonge communisten is ons doel om ook deze “werkende studenten” te organiseren.
De vakbeweging in ons land is nog steeds erg zwak en doortrokken van reformisme. Hoewel het aantal stakingen de laatste jaren is toegenomen, evenals het aantal arbeiders die aan deze stakingen deelnemen, is de organisatiegraad van de arbeiders gedaald tot slechts 17% van alle arbeiders. Deze trend weerspiegelt de tijdelijke terugtrekking van de arbeidersbeweging en de communistische beweging. De eerder genoemde flexibilisering heeft het moeilijker gemaakt om arbeiders te organiseren. Dit komt omdat arbeiders vaker van werkplek veranderen, waardoor het moeilijk wordt voor de vakbond om hen te organiseren. Aan de andere kant zijn de bazen in staat om te dreigen arbeiders te ontslaan of hun contracten niet te verlengen, hetgeen ze gebruiken als een vuist tegen vakbondsactiviteiten.
We zien ook dat bedrijven nieuwe technologieën gebruiken om cao’s te kunnen omzeilen. Platformarbeiders zoals die voor Uber, Deliveroo, enzovoorts, worden als “ondernemers” bestempeld en niet als arbeiders. Hierdoor kunnen kapitalisten arbeidsovereenkomsten omzeilen om de uitbuiting te vergroten. Een groot deel van deze arbeiders zijn jongeren.
De grootste vakbond in Nederland, de FNV, heeft zich ten doel gesteld het vakbondslidmaatschap onder de jeugd omhoog te krijgen, zij het met een hervormingsgezinde agenda gebaseerd op het “verzoeken” van de burgerlijke regeringen om bepaalde verbeteringen door te voeren op basis van verkiezingscycli. Daarom, ook al waren er tijdelijke campagnes voor jonge arbeiders met een positieve ontwikkeling, zijn deze campagnes verstrikt geraakt in burgerlijk reformisme, iets waar wij jonge communisten tegen strijden in ons vakbondswerk.
Dan wat betreft de introductie van de CJB bij jonge arbeiders. De CJB is de afgelopen jaren flink gegroeid. Steeds vaker zijn wij in staat jongeren uit de arbeidersklasse te organiseren. Ons ingrijpen op de werkvloer blijft een van de grootste uitdagingen waar we op dit moment voor staan. We bouwen momenteel aan onze afdelingen in het hele land, waardoor we dit werk op een meer vruchtbare manier kunnen organiseren. We versterken ons ideologisch werk, we onderwijzen onze leden in de marxistisch-leninistische theorie en bestuderen de internationale en binnenlandse ontwikkelingen. We leveren een bijdrage aan de beweging, waar we een klasse-georiënteerde lijn van strijd voeren. Soms slagen we er zelfs in om de leiding te nemen. We dragen bij aan de versterking van onze partij, de Nieuwe Communistische Partij Nederland. Het recente 7e Partijcongres resulteerde in belangrijke besluiten voor de hergroepering van de Nederlandse communistische beweging. Met al onze krachten zullen we doorgaan met het organiseren van de arbeidersjeugd in de strijd voor een wereld zonder oorlogen, armoede en uitbuiting,
Lang leve het proletarische internationalisme!
Lang leve de communistische jeugd!