Tula Boni
De FNV heeft op 14 april 2019 de campagne ‘Voor 14’ gelanceerd. Het doel van de campagne is om ervoor te zorgen dat er een minimumloon komt van 14 euro. Met een hoger minimumloon stijgen ook bepaalde uitkeringen zoals de AOW. Ook stimuleert een hoger loon een betere onderhandelingspositie voor de mensen die nu al rond de 14 euro per uur verdienen. Het is dus een campagne waar werkenden, met of zonder (betaalde) baan, belang bij hebben.
Kapitaal regeert
De campagne kaart ook de steeds grotere ongelijkheid in Nederland aan en wil een eerlijkere verdeling van de welvaart. Dit is nodig omdat de rijkste 10 procent twee derde van alle rijkdom bezit. De ongelijkheid is ook te zien aan het feit dat er meerdere CEO’s zijn die in een paar dagen al evenveel verdienen als iemand die een jaar fulltime werkt voor het minimumloon.
Met het coronavirus en de naderende crisis zien we nu ook weer dat de grootste bedrijven die de afgelopen jaren gigantische winsten hebben gemaakt, als eersten steun zoeken bij de overheid. Het ergste is dat de overheid ook nog eens luistert naar die bedrijven en ze met miljoenen aan belastinggeld steunt!
Zoals ze bij de FNV ook terecht zeggen: het grootkapitaal regeert in Nederland. Verschillende politieke partijen luisteren alleen naar de belangen van dat kapitaal. Het kapitaal komt ook met het standaardargument dat hogere lonen voor baanverlies zorgen. Het is logisch dat kapitalisten geen hoger minimumloon willen want een hoger loon betekent lagere winsten en zoveel mogelijk winst is het enige doel van het kapitaal.
Al decennialang gaat de situatie voor de Nederlandse arbeidersklasse achteruit en de overlegcultuur van de FNV draagt hier aan bij. Momenteel is de vakbond niet altijd een strijdbare organisatie die opkomt voor de belangen van de arbeidersklasse, maar meestal een vakbond waar de leiding compromissen sluit met het kapitaal. Dit draagt eraan bij dat veel mensen uit de arbeidersklasse en jongeren in het bijzonder niet het nut van de vakbond inzien. De campagne ‘Voor 14’ en veel andere (stakings-) acties van de FNV laten zien dat de vakbond nog steeds strijdbaar kan zijn. Iets wat wij als communisten van harte toejuichen. Alleen een strijdbare arbeidersklasse kan de ongelijkheid en de verdere verslechtering voor de arbeidersklasse tegengaan.
Strijd tegen racisme en seksisme
We juichen het ook toe dat de campagne nadrukkelijk zegt voor vrouwen op te komen en tegen racisme te strijden. Het is belangrijk dat de gehele arbeidersklasse begint in te zien dat ze collectieve belangen hebben en seksisme en racisme de belangen van de arbeidersklasse schaden. Het is interessant dat de campagne begon in de Afrikaanderwijk in Rotterdam-Zuid. Een wijk met veel armoede waar veel niet-westerse arbeidsmigranten woonden – en nog steeds wonen. Ook een wijk waar in 1972 de eerste rassenrellen van Nederland plaatsvonden. De aanleiding was dat een Turkse pensionhouder een Nederlandse vrouw uit het huis zette waardoor Turkse arbeidsmigranten in dat huis konden wonen. Het gebrek aan genoeg betaalbare woningen voor de gehele arbeidersklasse was eigenlijk het achterliggende probleem. Nederlandse arbeiders vochten vooral tegen Turkse arbeiders en hierdoor werd er niet tegen de klassenvijand gevochten. De klassenvijand voor wie het niet winstgevend is om voor genoeg betaalbare woningen te zorgen.
In de Afrikaanderwijk zijn ook meerdere straatnamen vernoemd naar de bedenkers en uitvoerders van Apartheid in Zuid-Afrika. Hiermee werden hun misdaden verheven tot heldendom. Het begrijpen én bestrijden van racisme is essentieel voor het succes van de klassenstrijd in het voordeel van de arbeidersklasse. Dat de leiding van de FNV de activisten van ‘Voor 14’ terugfloot toen zij publiekelijk uitspraken dat Zwarte Piet racisme geeft aan dat de FNV nog niet consequent tegen racisme strijdt.
Voor een strijdbare arbeidersklasse
Zolang Nederland kapitalistisch is zullen partijen in het parlement – links of rechts – het kapitaal dienen. Zoals Marx al aangaf kan de arbeidersklasse om de vier jaar alleen kiezen wie hen gaat onderdrukken. Want het private eigendom van de productiemiddelen is beschermd door de grondwet. Door het bezitten van kantoren, grondstoffen, fabrieken en machines (de productiemiddelen) kunnen kapitalisten andere mensen laten werken en alles wat de werkenden produceren zelf toe-eigenen. Het loon is maar een schijntje van de winsten die gemaakt worden. Dit fundamenteel inzicht is nodig om de problemen van de arbeidersklasse op te lossen. Daarom is de focus op de politieke partijen een groot probleem van de campagne. Vooral partijen aan de linkerkant van het politieke spectrum kijken nu met sympathie naar de ‘Voor 14-campagne’, maar dat wil niets zeggen over wat ze gaan doen wanneer ze mogen meeregeren.
Het mag er niet bij blijven dat een meerderheid van partijen een verhoging van het minimumloon in haar verkiezingsprogramma heeft gezet, zodat een volgende regering hopelijk daadwerkelijk het minimumloon verhoogt. Nee, het gaat er juist om dat de arbeidersklasse zo sterk staat, zoveel strijd heeft geleverd, zoveel bazen al heeft gedwongen om 14 euro te betalen dat elke nieuwe regering niet anders kan dan het minimumloon verhogen.
De FNV is ook naar CDA en D66 gegaan en willen de partijen erop wijzen dat het grootste deel van hun achterban ook voor een hoger minimumloon is. Dat klinkt verrassend, maar het is niet meer dan logisch. De gehele Nederlandse arbeidersklasse heeft namelijk dezelfde belangen en de verschillende politieke partijen zorgen alleen maar voor de illusie dat de arbeidersklasse echt wat te kiezen heeft. Als de vakbeweging uit het politieke spelletje durft te stappen en echt strijd levert en macht opbouwt dan zal precies dit – dat je los van je politieke overtuigingen als arbeider dezelfde belangen hebt – de onoverwinnelijke machtsbasis zijn voor de overwinningen van de vakbeweging.
Steeds meer organisaties steunen de ‘Voor 14-campagne’ en er zijn veel stoepkrijtacties. Eén krijtactie is viraal gegaan nadat AH een foto met de eis voor een minimumloon van 14 euro had bewerkt en de eis er niet meer op stond. Het laat de hypocrisie van de supermarktbazen zien die beweren zoveel om hun medewerkers te geven, maar een hoger loon er nog steeds niet in zit. Het toont eens te meer het belang aan van het organiseren van arbeiders op hun belangen en niet te hopen dat kapitalisten wat aardiger gaan worden. Het steeds terugkerende moraliserende toontje dat de FNV nog wel eens wil aanslaan maakt niet duidelijk dat werknemers strijd moeten leveren. Dat is ook voor de komende tijd de grote uitdaging voor de campagne want online steun betuigen en petities ondertekenen is niet genoeg.
Strijd is de enige weg en strijd loont. De CJB ondersteunt dan ook de eis voor een minimumloon van 14 euro en knokt mee om dit te realiseren.