De NCPN & CJB nam samen met de vakbond FNV deel aan de manifestatie in Amsterdam – ter viering van de Dag van de Arbeid op 1 Mei; sinds 1889 de symbolische internationale dag van arbeidersklasse om de jarenlange strijd voor onze rechten te vieren, de verworvenheden te verdedigen, en te blijven strijden voor ons recht – voor het socialisme! Ter gelegenheid gaf de CJB samen met de NCPN een pamflet uit

De Internationale Arbeiders Associatie riep 1 mei in 1889 uit tot haar strijddag, de dag van de Arbeid. Toen werd gestreden voor de achturendag en een stelsel van sociale zekerheid. Vandaag strijden we nog steeds om deze verworvenheden te verdedigen tegen kapitalistische uitbuiting en afbraakpolitiek. Eén mei symboliseert de strijd van de arbeidersklasse tegen de loonslavernij, en voor de afschaffing van uitbuiting van de mens door de mens – de strijd voor het socialisme. In de hele wereld stellen de arbeiders vandaag hun eisen aan de heersende klasse.

Vakbondsmacht

De Nederlandse kapitalisten proberen opnieuw de vakbondsmacht van de FNV te ondermijnen. Dit keer door ook ongeorganiseerde en dus vaak slecht geïnformeerde werkers in de besluitvorming over cao’s te betrekken of door cao’s af te sluiten met andere vakbonden, die wel bereid zijn om vergaande toegevingen te doen op de belangen van de arbeidersklasse. Zo wordt de werkende bevolking in Nederland verdeeld en overgeleverd aan de agenda van het kapitaal. Inkomen en sociale zekerheid van werkers, van uitkeringstrekkers, van gepensioneerden, van ambtenaren, zelfs van kleine boeren en zelfstandigen met of zonder personeel gaan maar een kant op: achteruit. De samenleving wordt gevormd naar de eisen van grote bedrijven, banken en rijke investeerders.

Frontale aanval van het kapitaal

Ook de FNV is in zwakke sectoren gedwongen om toe te geven aan de agenda van de uitbuiters. Kapitalisten zijn van mening dat zij de welvaart produceren. Het kapitalisme draait echter op loonarbeid. Het is onze arbeid die de rijkdom produceert. De loonarbeid is gebaseerd op de concurrentie van de werkers op schaarsebanen. Daar zetten de ondernemers vol op in, op alle mogelijke manieren wordt de concurrentie tussen werkers opgedreven om de lonen te kunnen verlagen: 

  • Arbeidstoeslagen worden steeds verder afgeschaft, zodat iedere werker op ieder uur kan worden ingezet. 
  • Omscholing  is een hot topic om de werkende klasse maximaal beschikbaar te houden voor zo veel mogelijk banen in een tijdperk van snelle veranderingen van de arbeidsmarkt.  Met TTIP en CETA worden reusachtige vrijhandelsakkoorden voorbereid om de concurrentie tussen Europese arbeiders nog uit te breiden naar Noord-Amerika.
  • Het sociale vangnet wordt afgebroken, werklozen worden gedwongen iedere baan te accepteren. Het derde jaar WW wordt ten koste van andere verbeteringen gerepareerd in de cao’s. En wat zijn 100.000 Wajongers die op een arbeidsmarkt met 600.000 werklozen worden gegooid anders dan een enorm bataljon loondrukkers? Evenals werklozen die onbetaald moeten werken voor hun uitkering.
  • De pensioenleeftijd wordt verhoogd en de seniorenrechten afgebouwd zodat ouderen langer mee concurreren. Door de zogenaamde vergrijzing zou arbeid schaars kunnen worden, de doodsteek voor het neoliberale beleid van afbraak en lage lonen. Hoewel er nog miljoenen werklozen aan de kant staan verwelkomen werkgeversorganisaties in Nederland en Europa daarom de instroom van vluchtelingen. De Internationale Arbeiders Associatie riep 1 mei in 1889 uit tot haar strijddag, de dag van de Arbeid. Toen werd gestreden voor de achturendag en een stelsel van sociale zekerheid. Vandaag strijden we nog steeds om deze verworvenheden te verdedigen tegen kapitalistische uitbuiting en afbraakpolitiek. Eén mei symboliseert de strijd van de arbeidersklasse tegen de loonslavernij, en voor de afschaffing van uitbuiting van de mens door de mens – de strijd voor het socialisme. In de hele wereld stellen de arbeiders vandaag hun eisen aan de heersende klasse. Het akkoord met Turkije biedt de mogelijkheid om “economisch bruikbare” vluchtelingen al “aan de bron” te selecteren. Vluchtelingen zijn echter geen probleem op zich. Zij zijn er vanwege kapitalistische oorlogen en hun integratie is problematisch omdat kapitalisten hen kunnen gebruiken als loondrukkers en splijtzwam. De gedwongen volksverhuizing doet in de eerste plaats de Nederlandse arbeidersbevolking groeien en dus moeten de nieuwe groepen arbeidskrachten worden opgenomen in onze strijdorganisaties.

Daarom zeggen wij: GEEN MILLIMETER TOEGEVEN OP DE EISEN VAN DE WERKENDEN EN WERKLOZEN!

Ons wapen: Solidariteit

Vandaag marcheert de FNV, voor koopkracht en echte banen, tegen uitbuiting en onzekerheid. Om het tij te keren is echter meer nodig dan “minder polderen, meer actie!”. De sectorale strijd en de strijd in de verschillende bedrijven moet worden gebundeld in een gezamenlijke strategie. Wij werkers moeten actief solidair zijn met elkaar. Wordt er in de buurt gestaakt? Ga naar de mars, teken de petitie, mobiliseer je collega’s, neem de lokale politiek onder vuur. Heeft jouw bedrijf relaties met bedrijven waar wordt gestaakt? Houd solidariteitsacties, zet je baas onder druk zodat hij de bazen van stakende bedrijven moet aanspreken.

Niet de armoede verdelen, maar de rijkdom: Socialisme!

Onze strijd gaat echter verder dan solidair opkomen voor goede arbeidsomstandigheden en sociale voorzieningen. In het kapitalisme staat dit namelijk voortdurend onder druk. “Het kapitalisme met een menselijk gezicht” is een illusie die de arbeidersklasse verdeelt. Een socialistische maatschappij is nog altijd wenselijk en noodzakelijk. Het is het perspectief van een maatschappij waar de behoeften van de mensen centraal staan en niet de winsten. Het is het alternatief tegenover de voortrazende afbraak van onze verworvenheden door het Europa van de monopolies.

Bekijk hier ons pamflet in pdf