‘Flits de Baas, lieve breedbandkinderen, kan het maar niet laten. Hij wil nu eenmaal het snelst de rijkste baas van het ganse Fabeltjesland worden. Sluwe vossen van het Praathuis in het Binnenbos staan altijd paraat voor hem.’ Zou Meneer de Uil ons nu zo hebben toegesproken? De Fabeltjeskrant mag dan van de buis verdwenen zijn, fabeltjes zijn er nog voldoende om Flits de Baas het snelst de rijkste baas van Fabeltjesland te maken. Kijk zelf maar.
Annabelle Schouten
Een heel hardnekkig fabeltje – oké, afgezien van dat knotsgekke verhaal over de euro die ons allemaal rijk zou maken – is de Fabel van de Individuele Keuzevrijheid: ‘Uitgangspunt is de vrijheid van het individu en de vrije markt. Mensen moeten zelf hun keuzes maken.’ Alleen als je stinkend rijk bent, kun je jezelf zulke grote oogkleppen veroorloven om de werkelijkheid maar niet te hoeven zien.
Want…
scholieren die opgehokt worden en huiswerkuren moeten draaien in de kantine
leraren die ontslagen worden zodat er geld vrij komt voor bonussen
studenten die zich scheel betalen aan boeken en collegegeld maar te weinig onderwijs krijgen
jongeren die van het ene tijdelijke werk naar het andere hollen en nooit aan een vaste baan komen
werkloze jongeren tot 27 jaar die weer afhankelijk worden van hun ouders of de voedselbank
uitzendkrachten die vastzitten in de draaideur van fase A
wsw’ers die gestraft worden voor hun inzet en achter de geraniums belanden
zzp’ers die zich te pletter moeten werken ook als ze ziek zijn om hun vaste lasten te betalen
mensen in de bijstand die in 2012 15% moet inleveren op een inkomen van 870 euro
werklozen die gedwongen moeten verhuizen
schoonmakers die omvallen van de werkdruk omdat de opdrachtgevers de goedkoopste bieder wil
domestic workers die bij razzia’s in deze rechtsstaat (of is het nu een rechtse staat?) worden afgevoerd door smerig rechts tuig
DC-werkers die te maken hebben met stijgende normen maar zelf niks meer waard zijn voor de baas
OV-werkers die hun werk aanbesteed zien worden en zelf steeds minder te besteden hebben
thuiszorgwerkers die geld moeten inleveren omdat de directie van het thuiszorgbedrijf er nog wat bij moet hebben
ambtenaren die eruit moeten omdat de publieke sector verkocht moet worden
kunstenaars, theatermakers en artiesten die niet meer meetellen, behalve in de bezuinigingsrondes
patiënten die noodgedwongen hun zorg moeten gaan halen in België of Duitsland omdat ziekenhuizen dat hier niet meer kunnen bieden
werkers die na 20 jaar als oude afgedankte honden op straat worden gezet
werkers die omvallen van de werkdruk, steeds meer moeten doen met steeds minder mensen omdat er nog meer geld omhoog moet vallen
… die kiezen daar toch zelf voor????!!!!
Het zijn Flits de Baas en zijn sluwe vossen van het Praathuis in Fabeltjesland die alle keuzevrijheid van de wereld hebben. Die keuzevrijheid is niks anders dan kapitaalvrijheid. De Fabel van de Individuele Keuzevrijheid is er om de werkelijkheid van het kapitalisme te verhullen. Hun keuzes slaan de vrijheid aan diggelen van ons die voor ons bestaan afhankelijk zijn van onze arbeid. En de enige keuzevrijheid die dan overblijft is de vrijheid om te kiezen voor overleven. Maar dat is geen keuze. We moeten wel. Net als we zullen moeten vechten om daadwerkelijk keuzevrijheid te hebben. Oogjes dicht en snaveltjes toe? Ik dacht het niet! Weg met Fabeltjesland!