Ter gelegenheid van de heractivering van onze Groningse CJB afdeling, waren we met een tiental leden en sympathisanten afgereisd naar Oude Pekela in Oost-Groningen. De plek was bewust gekozen, omdat dit de geboorteplek van legendarisch vakbondsman en CPN mastodon Fré Meis. Symbolisch hebben we daar de monumentale buste van Fré schoongepoetst, en een toespraak gehouden over de communistische traditie in Oost-Groningen met de relevantie vandaag de dag voor ons als jonge communisten.

Kameraden,

Goed dat jullie allen gekomen zijn naar het mooie Oost-Groningen. We hebben een provincie met een prachtige rode geschiedenis. We hebben de eerste CPN burgermeester mogen huisvesten in Beerta. We hebben één van de meest inspirerende stakingsleiders ooit voortgebracht en in de gloriedagen werd Finsterwolde onder nationale curatele gesteld omdat de CPN onafgebroken de absolute meerderheid had in de gemeenteraad.

We zijn hier op een belangrijke plek voor de vaderlandse communistische geschiedenis. We zijn in Oude Pekela bij het standbeeld van Fré Meis. Geboren in 1921 in Oude Pekela was Fré Meis de zoon van  strokartonarbeider. Het was een slimme jongen die meer werkte dan leerde. Toch was hij de beste van de klas. Zijn meester wilde graag dat hij doorleerde, maar hier was geen geld voor. Tijdens de oorlog moest hij in Borkum werken waar hij een betonmolen saboteerde en ter nauwe nood aan de dood ontsnapt omdat het luchtalarm afging voor zijn executie.

Hij organiseerde stakingen op een schaal die de bazen, sociaaldemocraten en vakbondsbestuurders de stuipen op het lijf jaagden. Het kreeg bijnamen als Strokarton Fré en mijn persoonlijke favoriet Fidel in het Veen.

Speech rondom de buste van Fre Meis in Oude Pekela

Tijdens de oorlog is 80% van het kader en 60% van de leden van de CPN vermoord door de nazi’s. Fré voelde zich verplicht tegenover deze communisten om lid te worden van de CPN. Hij is in zijn loopbaan lid geweest van de gemeenteraad en provinciale staten van Groningen. Hij heeft de communisten in de Tweede Kamer vertegenwoordigd en was lid van het partijbestuur van de CPN. Maar Fré was vooral een stakingsleider. In de strokarton staakten onder zijn leiding arbeiders tegen de lage lonen en de slechte voorzieningen. Zelfs een toilet op de werkvloer was teveel gevraagd. Hij organiseerde stakingen op een schaal die de bazen, sociaaldemocraten en vakbondsbestuurders de stuipen op het lijf jaagden. Het kreeg bijnamen als Strokarton Fré en mijn persoonlijke favoriet Fidel in het Veen.

En deze strijd was nodig. Toen de overheid tekende om samen met Shell en Esso het gas onder Groningen op te pompen zou de heropleving van Groningen beginnen. Niets was minder waar. Lonen bleven achter vergeleken met het westen, de industriële opleving bleef uit en werkloosheid was een groot probleem. Tot de dag van vandaag strijden we tegen we het feit dat onze provincie al decennia lang als wingewest gebruikt wordt. We zijn een rijke regio bewoont door arme mensen.

We hebben in Groningen nooit iets cadeau gekregen en onze strijd gaat door. Laten we vechten zoals Fré en zijn kameraden. Laten we de rode geschiedenis van Groningen nooit teloor gaan. De strijd gaat door!