Is executie Osama bin Laden een reden om te feesten?

 

Met een kogel in het voorhoofd werd Osama bin Laden, het gezicht van Al Qaeda, tijdens een raid van Amerikaanse elitetroepen in zijn schuilplaats in Pakistan, vermoord. Is dit het einde van het terrorisme? En wat met de “oorlog tegen het terrorisme”?

 

Tony Busselen

“Vandaag voerden de VS op mijn bevel een aanval uit tegen een complex in Abbottabad, een stad in Pakistan. Na een vuurgevecht werd Osama bin Laden gedood en zijn lijk in beslag genomen. (…) Zijn dood moet verwelkomd worden door iedereen die gelooft in vrede en menselijke waardigheid.” Met deze woorden kondigde de Amerikaanse president Obama de dood aan van Osama bin Laden.

Nadien werden beelden getoond van duizenden Amerikanen die in ware euforie feest vierden. Wie gelooft in vrede en menselijke waardigheid, kan moeilijk anders dan de wenkbrauwen fronsen bij dit soort van “gerechtigheid” waarbij zonder enige vorm van proces of rechterlijke veroordeling mensen worden gedood en er vervolgens uitbundig feest gevierd wordt. Daags ervoor toonde CNN ook al een groepje rebellen in Benghazi die uitbundig feest vierden om de dood van de zoon en drie kleinkinderen van de Libische leider Khaddafi, die omkwamen bij een NAVO-bombardement. En in al dat feestgedruis ging het nieuws verloren dat hetzelfde weekend in de Afghaanse provincie Logar drie kinderen werden gedood door beschietingen van burgerdoelwitten door Amerikaanse troepen.

Oorlog tegen terrorisme
De Afrikaanse krant L’Avenir maakt volgende bedenking: “Bin Laden gedood… en waar zijn de mensenrechten gebleven? Mocht een Afrikaanse regering zoiets doen, dan zouden mensenrechtenorganisaties en westerse media woorden tekort komen om deze misdaad aan te klagen.” Moraalfilosoof Patrick Loobuyck (Ug en UA) is een zelfde mening toegedaan: “Criminelen van allerlei slag hebben het recht op een fair proces en recht impliceert volgens velen ook dat veroordeelden het recht op leven niet ontnomen wordt.” Hij besluit: “De doodstraf staat haaks op de Europese mensenrechtenbenadering, de standrechtelijke executie al helemaal.”

De laatste maanden krijgen we de indruk dat de agressiviteit van het Westen, onder leiding van de VS, toeneemt. De legers van de VS en sommige Europese landen voeren vandaag oorlog in Afghanistan, Irak én Libië. Franse troepen voeren ook nog een smerige oorlog in Ivoorkust. Deze oorlogen hebben niets van doen met strijd voor democratie of strijd tegen terrorisme. Zowel het regime van Saddam Hoessein, dat in 2003 door een Amerikaanse invasie werd omvergeworpen, als dat van kolonel Khaddafi in Libië, dat vandaag door de VS en de NAVO wordt gebombardeerd, waren actieve tegenstanders van Al Qaeda.

Terroristische bondgenoten
Trouwens hoe kan men geloofwaardig zijn in de strijd tegen het terrorisme als men die terroristen naargelang het uitkomt als bondgenoten beschouwt. Zbigniew Brezinsky, decennialang adviseur van menig Amerikaans president, werd in een interview met het Franse blad Le Nouvel Observateur in 1998 gevraagd naar de financiering van Osama bin Laden door de VS in de jaren 70. Toen bin Laden in Afghanistan vocht tegen de voormalige Sovjet-Unie. Op de vraag of hij geen spijt had dat hij het terrorisme had aangemoedigd antwoordde hij: “Wat is het belangrijkste vanuit het standpunt van de wereldgeschiedenis. De taliban of de val van de Sovjet-Unie? Enkele islamitische fanatiekelingen of de bevrijding van Centraal-Europa en het einde van de Koude Oorlog?”

Vandaag, in Libië, werken de VS en de NAVO samen met een door hen gekend terrorist, al-Hasidi, leider van de Libische groep van islamitische strijders. De Britse krant The Telegraph, verwees naar een document van de Amerikaanse militaire academie West Point dat vermeld dat de groep van al-Hasidi samenwerkt met Al Qaeda. “In 2007 vormde deze groep de belangrijkste leverancier van buitenlandse strijders in Irak. In maart van dit jaar riep Al Qaeda op om de Libische rebellen in Benghazi te steunen”, aldus The Telegraph op 25 maart.

Of de executie van bin Laden een verandering inhoudt in hun buitenlands beleid, zal nog moeten blijken. Zeker is wel dat hun strategisch hoofddoel niet zozeer de uitschakeling is van de taliban of de oorlog tegen het terrorisme, maar wel het verkrijgen van een permanente militaire aanwezigheid in Centraal-Azië, strategisch gelegen tussen Iran en China. Verschillende Amerikaanse militaire en politieke verantwoordelijken suggereerden het voorbije jaar al dat het misschien beter was om het daarvoor op een akkoordje te gooien met de taliban in plaats van zich vast te rijden in een uitzichtloze oorlog in Afghanistan.

Een andere strijd tegen het terrorisme
Terrorisme doodt onschuldige burgers. Het is het wapen van de wanhoop over het onrecht dat miljoenen mensen dagelijks moeten ondergaan onder de vorm van honger, ellende, bezetting en agressie door het Westen. De echte strijd tegen het terrorisme wordt dan ook niet gevoerd met luchtaanvallen. De echte strijd tegen het terrorisme wordt met succes gevoerd door de massa’s in Tunesië, Egypte, Jemen en Bahrein, die opkomen voor hun sociale en democratische rechten en de door het Westen gesteunde dictators omverwerpen. Wie echt gelooft in vrede en menselijke waardigheid staat niet aan de kant van de NAVO of de VS, maar wel aan de kant van de mensen op de pleinen en de straten in de Arabische wereld.

Overgenomen van: http://www.pvda.be/nieuws/artikel/is-executie-osama-bin-laden-een-reden-om-te-feesten.html