Leraren voeren actie voor een betere cao en voor beter onderwijs. In Groningen is één van de stakers Michel Wijnhold, docent aan het Dr. Aletta Jacobscollege in Hoogezand, aanspreekpunt voor de Aob op zijn school en lid van de NCPN en de CJB. Voorwaarts! sprak met hem over zijn werk en de staking. Hij geeft lessen wiskunde, scheikunde, ANW en NLT (Natuur, Leven en Technologie). Daarnaast is hij studiebegeleider en is hij betrokken bij een projectgroep voor verbetering van het onderwijs en bij een project om leerlingen te stimuleren om bètavakken te volgen.
Dat is een hele waslijst.
Het is de drukste en meest vermoeiende baan die ik ooit gehad heb. Ook de leukste baan trouwens. In principe ben ik parttimer, maar ik werk als een fulltimer. Het verhaal van de VO-raad dat vermindering van werkdruk alleen voor fulltimers is, is onzin. Dat onderscheid tussen parttimers en fulltimers bestaat alleen in de hoofden van de managers. Het liefst sluiten ze natuurlijk een individuele cao af met elke werknemer of maken ze onderscheid tussen jong en oud, parttime en fulltime, man en vrouw. Zo kun je de werknemers verdeeld houden en tast je de solidariteit aan. Een concreet voorbeeld: een parttimedocent is verplicht om bij bepaalde vergaderingen aanwezig te zijn maar die vallen op haar vrije dag. Dat betekent dus niet vrij. Dat betekent dat ze extra oppas moet regelen voor haar eigen kinderen, extra reistijd en maar deels vergoede reiskosten. Volgens de logica van de VO-raad heeft ze als parttimer genoeg vrije tijd om geen werkdrukvermindering te krijgen.
Officieel parttimer, in de praktijk fulltimer. Werkdruk alom dus?
Het zijn vooral de organisatorische en ondersteunende taken die de werkdruk vergroten. Zo moest ik laatst de studiestijgersgroep (project voor verbetering van onderwijs – red.) afzeggen omdat ik zoveel tijd kwijt was aan het oplossen van problemen met een kopieerapparaat in verband met het uitdraaien van proefwerken. Juist in deze groep hebben docenten inspraak in onderwijsvernieuwingen. En laatst gaven we met drie docenten les in één ruimte, gewoon omdat het met de roosters niet goed georganiseerd is. Daarom is die eis voor betere arbeidsvoorwaarden voor het ondersteunend personeel ook zo belangrijk.
Vanuit de politiek klinkt steeds de roep om meer autonomie voor scholen.
Ja, autonomie voor de schoolbesturen. Ik ben voor meer autonomie voor docenten. Dat zijn de professionals, niet de managers. De core activiteit van een school is lesgeven.
Balkenende heeft het over eigen verantwoordelijkheid, maar de overheid schuift zelf de verantwoordelijkheid van zich af naar de VO-raad. Er is een hele laag van managers tussen gezet. En die beheren ook het geld. De bonden zouden liever direct met de minister onderhandelen.
De VO-raad beweert dat er geen geld is voor verlaging van de werkdruk.
In onderwijs moet je investeren. Dat is goed voor de samenleving en de economie op lange termijn. We kunnen allemaal aan de kredietcrisis zien waar kortetermijndenken toe leidt.
Het kwaad zit niet zozeer ver weg in een kantoor of ministerie, maar het zit in elke school zelf, bij de directies. Daarnaast is het ook niet zo alsof docenten hongerige geldwolven zijn. Als ik bij Shell zou werken zou de werkdruk misschien net zo groot zijn of groter, maar verdien ik wel twee tot drie keer zoveel als nu. Dat hoef ik niet. Welk werk waardeer je meer? Wat is belangrijker? Voor het onderwijs moet je geld uittrekken en dat levert geen winst op. De managerskaste en ook de overheid zijn opgeleid om in termen van directe geldwinst te denken. Dat is idioot als het gaat om het onderwijs. De politiek had de mond vol over investeren in het onderwijs tijdens de verkiezingen: doe het dan ook! Dat scholen geen geld hebben, ligt niet alleen aan de overheid. Sommige scholen hebben potjes met miljoenen erin. En hoeveel verdienen de managers?
Tijd voor actie op de korte termijn dus. Maar zitten veel docenten niet met het dilemma dat ze met een staking hun leerlingen treffen?
Als juist in het onderwijs gestaakt wordt, dan weet je dat er wat aan de hand is. Docenten willen de leerlingen niet duperen. Daarom staken ze niet zo snel. Ik ga zo meteen nog nakijken, terwijl ik staak! Daarom is het ook niet verkeerd dat van onze school zo’n 10% van de docenten heeft gestaakt. Dat is best veel. En om mij heen hoor ik van collega’s dat ze nu niet hebben meegedaan omdat het een halve staking was. Als er een hele staking komt zoals op 19 november doen ze mee. Daarnaast waren er ook parttimers die net vanmiddag vrij waren. Zij kunnen dus niet staken maar ondersteunen de actie wel.
Je bent al bezig te mobiliseren op jouw school?
We gaan alle teams bij langs. Er is niet één lerarenkamer meer, maar iedereen zit in aparte teams. We gaan contactpersoon voor elk team aanstellen en informatie verspreiden.
Kunnen scholieren ook nog iets doen?
Ja! Scholieren kunnen ons eventueel samen met het LAKS steunen, door bijvoorbeeld handtekeningenlijsten.
Ben jij scholier en wil je de actievoerende docenten steunen? Neem contact op met het LAKS en stel voor om gezamenlijk solidariteit te organiseren. Een betere cao voor je leraar betekent ook beter onderwijs voor jou.