Op 1 mei organiseerden Adriaan van Duin en Niels Minnaard van de CJB een 1 mei-viering in café ’t Slik in Bergen op Zoom. Naast de CJB en de Nieuwe Communistische Partij – NCPN deden ook de SP en ROOD, GroenLinks en NuWij, de Jeugdraad, de Bond van Antifascisten, de Wereldwinkel en FNV Jong mee. Deze groepen hadden tafels met informatie over zichzelf, kranten, pamfletten, boeken, enz. Bij de NCPN/CJB-tafel stond er een fles Havana Club, met een papiertje: “Weg met Bacardi, Drink Havana Club!”
Matthijs Dröge
De PvdA was afwezig. Zij waren in de veronderstelling niet met de NCPN/CJB door één deur te kunnen, en organiseerden hun eigen viering. Een paar van hen kwamen later nog in ’t Slik meedoen, blijkbaar was het daar gezelliger. In totaal waren er ongeveer 100 mensen, grotendeels jongeren. Maar ook sommige oudere kwamen ook opdagen, die zelf voor een lange tijd geen 1 Mei viering hadden meegemaakt.
Volkan Tasdan trakteren ons op een klasse beatbox. Hij rapte over de vele problemen voor arbeiders, vooral jongeren, in de maatschappij, en liet iedereen de gebalde vuisten opsteken, zodat er overal de rode linten te zien waren die de bezoekers om hun polsen of armen gebonden kregen. Later trad ook de band Missing Coins op.
Naast muziek waren er ook enkele sprekers. Rian Hagebeuk van ROOD vertelde wat over de geschiedenis van 1 mei. Barbara van Dongen van GroenLinks had het met name over dat als je als jongere maar hard genoeg klaagt, je vanzelf wel krijgt wat je wilt. Écht belangrijke zaken zoals rechten voor jonge arbeiders, en het beëindigen van de machtsverhoudingen tussen jong en oud, tussen arbeider en baas, het belang van organiseren, zei ze niets over. Blijkbaar hield de strijd voor het volk op, volgens haar, bij het parlement.
Verder waren er sprekers namens de Jeugdraad. Als laatste vertelde Arlen Sabajo van de CJB over de problemen die jongeren vaak hebben op het gebied van werk en huisvesting: jongeren krijgen minder loon, puur vanwege hun leeftijd, maar jeugdprijzen zoals een “jeugdhuur” bestaat er niet. De op loon gediscrimineerde jongere kan nog altijd de volle pond betalen.
De rest van de avond werd besteed aan gezellig feesten, en hoewel de afsluiting officiëel om 23.00 uur zou zijn, werd het in de praktijk eerder 01.00 uur. De mensen van ’t Slik begonnen met subtiele hints zoals het aandoen van de lichten, terwijl de muziek uitging, waarna de pret uiteindelijk ook wel voorbij was, hoewel er eerst nog een tijd allerlei strijdliederen gebruld werden.
De 1 mei-viering in ’t Slik was dan ook zeer geslaagd te noemen. CJB-kameraden kwamen vanuit alle uithoeken van het land, waardoor natuurlijk ook weer eens het jonge gezicht van het communisme in Nederland werd getoond. In de toekomst zal er in ieder geval geprobeerd worden om 1 mei nóg massaler te vieren, en wat centraler in het land. De grote opkomst en de positieve reacties maakten in ieder geval duidelijk dat júist nu, en júist in Nederland, de strijd van jongeren en arbeiders nog altijd doorgaat!
Leve de Dag van de Arbeid!