Redactie

Toen de NCPN dertig jaar geleden werd opgericht, bevond het communisme in Nederland zich in een lastige tijd. Van oudsher zitten er binnen de arbeidersbewegingen 2 stromingen. Een reformistische stroming de erop uit is om verbeteringen aan te brengen binnen het kapitalisme, en een revolutionaire stroming die zich baseert op het werk van Marx en Engels en inziet dat een revolutie nodig is om het systeem grondig te veranderen. Het is natuurlijk onvermijdelijk dat deze stromingen botsen. In 1909 was dat ook de reden dat de SDP (de voorloper van de CPN) zich afsplitsten van de SDAP. Lange tijd ging het goed, maar in de jaren ‘70 en ‘80 begonnen de opportunistische en reformistische geluiden de overhand te nemen in veel communistische partijen over de hele wereld, waaronder de CPN. De val van het socialisme in de Sovjet-Unie hielp hierin niet mee. De CPN werd in 1991 opgeheven.

Die opheffing ging niet zonder slag of stoot. Het zorgde voor een hoop interne strijd. In 1982 werd, als reactie tegen de reformistische koers, het Horizontaal Overleg van Communisten (HOC) opgericht.[1] In 1984 nam de CPN formeel afstand van het marxisme-leninisme en hield het eigenlijk op een communistische partij te zijn. Toen werd door CPN’ers die bij het HOC zaten een andere partij opgericht, het Verbond van Communisten in Nederland (VCN). Nadat de CPN zich ophief, werd in 1992 de NCPN opgericht door de mensen die naar het VCN waren gegaan en CPN’ers die wél vonden dat Nederland een communistische partij nodig heeft.

De NCPN heeft sinds die tijd hard gewerkt om het communistische geluid in Nederland te laten horen en te behouden. Een mooie stap hierin was de oprichting van de Communistische Jongerenbeweging (CJB) in 2003.

Voor de komende tijd richt de NCPN zich op de verdere opbouw van de partij. Hierin richten we ons vooral op het versterken van het ideologisch werk. Dat betekent onder andere meer scholing in de theorie en studie van en discussie over actuele ontwikkelingen. We willen meer standpunten collectief uitwerken, en richten ons daarin op het smeden van een politiek-ideologische eenheid. Ook willen we een partijprogramma opstellen, om te dienen als een gemeenschappelijke basis voor onze politiek en strategie, oftewel voor de praktijk van elk lid op de werkplek en in de beweging. Ook gaan we meer handvatten ontwikkelen voor werkenden die hen helpen om zich met hun collega’s te organiseren.  Ook laten we ons horen op de gebieden van milieu, discriminatie, fascisme, emancipatie en internationale solidariteit met onze kameraden over de grens. De NCPN staat voor een sterk, op theorie gegrond, revolutionair communistisch geluid.

Het doel en de idealen waarmee de NCPN dertig jaar geleden opstond uit een moeilijke situatie zijn hierin nog altijd actueel. Want hoewel de tijden en de actualiteit veranderen, blijven de idealen dezelfde. De afgelopen jaren hebben we te maken gehad met crisis op crisis, studieschulden, tekorten op de woningmarkt, een niet meer leefbaar minimumloon en, momenteel, een torenhoge inflatie. Als de afgelopen jaren ons iets hebben geleerd dan is het wel dat de woorden van de VCN en de oprichters van de NCPN 30 jaar later nog steeds doorechoën: Nederland heeft een communistische partij nodig.

[1] In 1981 was het marxisme-leninisme door de partijleiding afgedaan als ‘star’ en ‘dogmatisch’, terwijl het democratisch centralisme werd afgewezen ten gunste van de ‘pluraliteit’. In het kader van die pluraliteit werden allerlei ‘horizontale overleggen’ opgericht. Die verenigden groepen mensen in de partij met interesse voor specifieke kwesties, zoals vrouwenemancipatie of milieu. Deze overleggen functioneerden handelden niet o.b.v. collectief genomen besluiten en onder leiding van het Partijbestuur. In plaats daarvan functioneerden ze als horizontale, onverkozen organen die autonoom handelden. Nadat het democratisch centralisme was afgedaan, werd het HOC dus opgericht door de communisten in de CPN.

 

Op 13 november zullen we in Amsterdam het 30-jarig bestaan van de NCPN vieren. Met de lessen uit het verleden, kunnen we beter de strijd aangaan voor een toekomst zonder armoede, oorlog, discriminatie en uitbuiting. Steeds meer mensen sluiten zich bij de NCPN aan voor die strijd. Voor het socialisme!

Bronnen

NCPN geschiedenis: https://ncpn.nl/geschiedenis/

7e Congres van de NCPN – Resoluties (PDF): https://ncpn.nl/wp-content/uploads/2022/06/7e-Congres-Resoluties.pdf 

7e Congres van de NCPN – Besluit over partijopbouw (samenvatting) (PDF): https://ncpn.nl/wp-content/uploads/2022/06/7e-Congres-Besluit-over-partijopbouw-samenvatting.pdf