Esteban Gonzalez-Camiñas

Hallo, mijn naam is Esteban en ik kom uit Cuba. Vandaag wil ik graag met jullie delen hoe het voelt om Nederland vanuit mijn ogen te zien. Vaak zien we dingen die we enorm normaal vinden niet, totdat iemand ze ons aanwijst. Daarom heeft de CJB me uitgenodigd dit Lopend Vuurtje te schrijven.

Voor degenen die Cuba niet kennen, het is het grootste eiland in de Cariben. Als je ooit op Aruba of Curaçao bent geweest, dan heb je een idee hoe het weer in de regio is. Dit is ook de reden dat toen ik hier voor het eerst kwam, ik een winterjas droeg in September. Overal om me heen was iedereen helemaal blij met 15 graden buiten, maar jongens, wat had ik het koud. Vele andere dingen grepen ook direct mijn aandacht: het feit dat het altijd regent, maar dat niemand zich daardoor laat tegenhouden om naar buiten te gaan, zeker op fietsen; hoe vol met gewassen de velden staan; dat de zon schijnt tot 11 uur ’s avonds en dat de avocado’s zo groot zijn als een honkbal (in Cuba is de gemiddelde avocado bijna zo groot als een rugbybal).

Nu ik leef ik hier al een tijd, werk ik hier en heb ik hier de liefde van mijn leven gevonden, maar er zijn nog altijd een hoop dingen die ik gek en anders vind, dan wat ik gewend ben uit mijn leven op Cuba. Het is waar dat Nederland een rijk land is met een hoge technologische vooruitgang, en dat maakt de kwaliteit van het leven hoog, maar op andere gebieden loopt het volgens mij nog achter. Hier volgt dus mijn top 5 lijst met schokkende dingen die ik ontdekte over Nederland:

 

#5 Sociale interactie

Wat mij als eerste opviel, is dat mensen elkaar hier amper aanspreken op straat, ze kennen hun buren niet en het kan erg lastig zijn om mensen te leren kennen of nieuwe vrienden te maken. Bij de bushokjes zit iedereen op zijn telefoon en in de bus zitten mensen vooral niet naast elkaar. Dat vind ik vooral ironisch omdat de meeste mensen in Nederland minstens 3 talen spreken. Zelfs vrienden en familie bezoeken elkaar niet zo vaak als ik gewend ben, terwijl je in dit kleine land met de auto of de trein binnen 3 uur aan de andere kant bent.

 

#4 De afkeer van nationalisme

Een ander iets wat ik grappig vond is dat niemand in Nederland het volkslied kan zingen, of dat de vlag of het thuisland bij velen geen enkel gevoel oproept. Voor de duidelijkheid: je hoeft je op geen enkele manier superieur te voelen tegenover andere landen of volken, alleen omdat je toevallig op een bepaald deel van de wereld geboren bent; maar ik vind het heel opvallend dat jullie je weinig trots voelen over je geschiedenis, je helden en alles dat je cultureel Nederlands maakt.

In Cuba is dat wel anders. Iedereen houdt van onze tradities, en van honkbal. We zijn trots op onze muziek en we zingen ons volkslied luid mee. We scheppen op over waar we goed in zijn en iedere keer dat een Cubaan iets behaalt, voelt het alsof we dat allemaal gedaan hebben.

 

#3: Werk

De levensverwachting is in Nederland met 81 jaar vrij hoog, maar dat is de pensioenleeftijd met gemiddeld 68,5 jaar ook. Oftewel, je werkt bijna je hele leven en je beste jaren voor een toekomst, waar je amper van kan genieten. Jullie zwangerschapsverlof is ongeveer 3 maanden lang, terwijl het in Cuba een jaar beslaat en makkelijk verlengd kan worden met nog een (volledig betaald) jaar. In mijn thuisland zijn zorg en onderwijs volledig bekostigd, terwijl je er in Nederland voor betaalt. Ik vond het enorm schokkend om dit verschil te zien. Bovendien zijn hobbies vrij duur, dus het voelt alsof je je leven niet leeft om je dromen te vervullen, met je geliefden te zijn, een leuke baan te hebben of de wereld te zien, omdat je te druk bent met sparen voor je begrafenis.

 

#2: Geld

Ik snap het, dit is een kapitalistisch land en geld heeft dus een veel prominentere plek, maar van sommige dingen gaat mijn hoofd echt dollen. Ik snap dat belastingen bijdgragen aan de gemeenschap, maar waarom betaal je belasting over je huisdier, of de grond waarop je huis staat? Zodat de koning daarvan een goed leven kan hebben? Ook verzekeringen snap ik niet. Voor bijna alles kan je een verzekering afsluiten. Velen zijn zelfs verplicht, zoals de auto- en aansprakelijkheidsverzekering, maar vervolgens zijn er verschillende aanbieders voor die verplichte producten? Ik kan er met mijn hoofd niet bij en veel daarvan voelt als slecht bestuur richting de burgers.

 

#1: Leeftijdsdiscriminatie

Het aller, aller, aller absurdste dat ik heb gezien in de Nederland is: een wet die het toestaat om onder het minimumloon te betalen.

Ik was geshockeerd toen ik erachter kwam dat je pas recht hebt op minimumloon wanneer je een bepaalde leeftijd bereikt. Dat betekent dat duizenden jonge jongens en meisjes enorm onderbetaald worden voor gemiddeld slechts 5 euro per uur.

Ik vind het ongelooflijk dat tieners veel minder betaald krijgen, dan wat ze verdienen, terwijl ze hetzelfde werk doen dat veel van hun volwassen medewerkers doen. Ironisch genoeg, hoor je wel veel over kinderarbeid en loondiscriminatie in andere (armere) delen van de wereld. Dit terwijl niemand dit lijkt te merken, en als ik het opbreng, iedereen in de verdediging schiet. De jongeren kunnen er maar weinig aan doen in een samenleving die zo door geld gedreven wordt. Ze pakken aan wat ze krijgen kunnen.

Deze raakte me echt heel serieus, en ik hoop dat we (en ik als nieuwe Nederlander) hier iets aan kunnen doen.

 

Dus, dit was mijn top 5. Uiteraard zijn er nog een hele hoop andere verschillen, niet slechte, of goede verschillen. Gewoon verschillend. Bijvoorbeeld dat Nederland een koning heeft, maar niemand me nog uit heeft kunnen leggen wat hij doet voor zijn geld. Of dat bijna niemand in Nederland ooit in een ‘communistisch land’ geweest is, maar dat als ik zeg waar ik vandaan kom, iedereen het erover eens lijkt dat het communisme daar slecht is. Het is net alsof je een appel niet lekker vindt, terwijl je er nog nooit een gezien hebt.

Verder zijn jullie erg beleefd, wat ik top vind. En houden Nederlanders van alles waar het woord ‘gratis’ op staat. Het is zelfs zo dat het eerste Nederlandse woord dat ik leerde ‘korting’ was. Simpelweg omdat het overal was waar ik keek. Uiteraard hoor ik ook graag wat jullie Nederlanders juist raar vinden aan Cuba!

 

“Lopend Vuurtje” is een rubriek van columns op Voorwaarts. Het is een plek waar men zowel binnen als buiten de CJB op een toegankelijke manier een kritisch rood geluid kwijt kan. De meningen en stellingen van de columns zijn niet per se de opvattingen van de CJB als organisatie, maar dragen bij aan een betrokken maatschappelijk debat onder werkende en studerende jongeren. Als CJB is de wisselwerking tussen dagelijkse praktijk en theorie van groot belang, en testen we die ook graag aan de dagelijkse praktijk van onze leden en sympatisanten. Wij willen met dit platform elke strijdbare vonk de kans geven een “lopend vuurtje” te worden.

Zelf een column insturen? Stuur dan een mail naar redactie@voorwaarts.net