Lopend vuurtje door Frederik Roșu
De afgelopen tien jaar is er veel geprotesteerd in de provincie Groningen. Er werd geprotesteerd voor erkenning, respect en een oplossing voor de problemen in de provincie rondom de gaswinning. Zelf liep ik meerdere keren mee in de stad Groningen tussen duizenden Groningers met fakkels die eindelijk gehoord wilden worden. Recentelijk publiceerde de Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) een voortgangsrapportage over hoe het huidige tempo van de huisversteviging onacceptabel is. Het kapitalistische systeem kan de problemen van de gaswinning na jaren van protest niet oplossen. Wat is de oplossing en wat hebben we hiervoor nodig?
Communistisch activist en politicus Fré Meis organiseerde in de twintigste eeuw veel protesten, stakingen en andere acties voor de verbetering van de levensomstandigheden van de werkende klasse in Groningen, evenals in andere delen van het land. Er waren veel problemen in Groningen, werkloosheid en armoede waren aan de orde van de dag. In Oost-Groningen was de Communistische Partij van Nederland (CPN) sterk. De partij leverde in Beerta de eerste communistische burgermeester, in Finsterwolde behaalde de CPN veertig jaar lang een meerderheid en er werd veel gestaakt in de strokarton industrie. De provincie heeft een strijdbaar verleden en moet ook nu weer knokken voor verbetering. Zonder strijd heeft de provincie nooit wat gekregen uit Den Haag. Het was altijd na acties dat het kabinet met geld op de proppen kwam.
Terug naar 2020 en de voortgangsrapportage van de SodM. Hieruit blijkt dat op het huidige tempo pas over twintig jaar alle aardbevingsschade aangepakt is. Twintig jaar! Na jaren van strijden tegen de gaswinning heeft de Groningse werkende klasse het voor elkaar gekregen dat de winning stopt in 2020. De aardbevingen zijn echter nog aan de orde van de dag. Als gevolg hiervan hebben mensen schade aan hun huizen, worden ze uit bed getrild en zijn de huizen soms zelfs onbewoonbaar verklaard. Ter herinnering, deze aardbevingen zijn niet natuurlijk en zijn één op één te linken aan de gaswinning. Mensen zitten volgens het rapport dus nog twintig jaar in deze ellendige situatie, ronduit schandalig. Het laat zien dat de heersende klasse van Nederland geen oog heeft voor de situatie waarin de werkende bevolking zich begeeft.
De Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) houdt zich bezig met de winning van het aardgas in Nederland, en dus ook in Groningen. Het bedrijf is in handen van de multinationals Shell, die op het moment van schrijven geen cent winstbelasting betaalt, en ExxonMobil. De gaswinning leverde volgens de Algemene Rekenkamer tussen 1960 en 2013 de Nederlandse staat meer dan 265 miljard euro op en de NAM tientallen miljarden. De NAM betaalt overigens wel winstbelasting, zo’n 230 miljoen euro in 2018. Terwijl de bewoners van Groningen nog wel twintig jaar mogen wachten op het verstevigen van hun huizen gaan tientallen miljarden naar private bedrijven en haar aandeelhouders. Het gas komt hier uit de grond en moet dus ook hier in het welzijn van de bevolking geïnvesteerd worden.
Het kapitalisme faalt om mensen in hun behoeften voorzien. Het wordt hoog tijd om met dit onmenselijke systeem af te rekenen. Alleen onder het socialisme komt de economie, en dus ook de energiebedrijven, in handen van de bevolking. Haar opbrengsten zullen geïnvesteerd in de werkende klasse, in dit geval het verstevigen van beschadigde huizen en onderzoek naar groene alternatieven op de gaswinning. We hebben in Groningen en lange een mooie traditie van strijd voor onze rechten. Sluit je aan bij de Communistische Jongerenbeweging en maak het communisme weer groot in Groningen en de rest van Nederland, het is harder nodig dan ooit!
Zelf een column insturen? Stuur dan een mail naar redactie@voorwaarts.net