Sinds 17 juni zijn er protesten op Curaçao en de laatste dagen is de intensiteit alleen maar toegenomen. Deze opstand is ontstaan nadat aan vuilnismannen werd doorgegeven dat ze 12,5% moesten inleveren op hun arbeidsvoorwaarden (loon, premies en vakantiegeld). De regering in Curaçao kwam tot dit besluit nadat het aan hen werd opgedrongen door de Nederlandse regering. De Nederlandse regering wilde al heel lang dat er werd bezuinigd op het ambtenarenapparaat op Curaçao en de andere Nederlandse koloniën; want ook al is het wereldwijde koloniale stelsel na de Tweede Wereldoorlog afgebroken dankzij de onafhankelijkheidsbewegingen, zijn er helaas wel overblijfselen van het kolonialisme, zoals Curaçao.  Nu dat de eilanden in een gigantische economische crisis zijn doordat de inkomsten uit het toerisme zijn weggevallen kan de Nederlandse overheid dit in ruil voor een lening er doorheen drukken. Het protest is niet alleen gericht tegen de economische verslechteringen, maar ook tegen de regering want het aftreden van minister-president Rhuggenaath en zijn kabinet wordt geëist.

Logischerwijs is de Curaçaose arbeidersklasse het niet eens met het korten van de lonen met 12,5% dus organiseerden de werkenden van het afvalbedrijf op 24 juni een demonstratie en sloten werkenden van andere sectoren zich hierbij aan. Vakbonden toonden zich solidair, al waren niet alle vakbondsleiders aanwezig. De protesterende arbeiders zijn ook gelijk gesteund door vele jongeren. De leider van deze jongeren, Shaidrilon ‘Lon’ Mutueel, is inmiddels gearresteerd voor opruiing. Voor dit protest organiseerde hij al meerdere protesten en toen in het verleden een technische school voor drop-outs moest sluiten organiseerden hij en zijn medestudenten zich en werd de school bezet.[i]

Het protest van de werkenden begon symbolisch op de plek waar de opstand 51 jaar terug, in volksmond Trinta di mei genoemd, ontstond. Op 30 mei 1969 kwamen toen medewerkers van Shell in opstand tegen de onderbetaling en het racisme dat ze meemaakten. De slogan die toen geroepen werd was “brood en erkenning!” Voor de Afro-Curaçaoënaars is deze opstand een kanteling geweest, want hierdoor werd de situatie op het eiland iets verbeterd.

 

Situatie van de arbeidersklasse op Curaçao

RTL begon hun stuk over de opstand met dat ‘we’ bij Curaçao misschien aan een vakantieparadijs denken. Dit geeft al aan hoe weinig kennis in Nederland wordt gedeeld over de hedendaagse Nederlandse koloniën. De inwoners van Curaçao zijn feitelijk tweederangsburgers van Nederland en Nederland wordt keer op keer op de vingers getikt om het feit dat mensenrechten geschonden worden. De status van de sociale voorzieningen op Curaçao is nog slechter dan in Nederland. Hoewel de prijzen enorm zijn gestegen, zijn de sociale voorzieningen als kinderbijslag, minimumloon, WW en AOW achtergebleven.

Curaçao is een eiland met 160.000 inwoners en daarvan waren voor de lockdown al 17.000 mensen afhankelijk van voedselhulp. In april 2019 werd berekend dat 21% van de werkende bevolking werkloos is. Het hoogste niveau in 30 jaar en dan is er ook nog eens door emigratie een afname van de bevolking.[ii]  Inmiddels is sinds de lockdown de helft van de bevolking, 80.000 mensen, afhankelijk van voedselhulp. Kleine ondernemers moeten ook al 4 maanden wachten op het geld van de NOW-regeling.

Omdat het in de koloniën door de wredere onderdrukking nooit mogelijk is geweest om een verzorgingsstaat op te bouwen zijn de arbeidsvoorwaarden niet zo goed als in Nederland. Tel er ook nog eens bovenop het gebrek aan banen en het is logisch dat jongeren vertrekken naar het buitenland en vooral Nederland. Er zijn hier meer studiemogelijkheden en banen. In de Nederlandse zorg, waar er een arbeiderstekort heerst, worden er arbeiders onder valse voorwendselen aangetrokken en extra uitgebuit. Deze braindrain verergert de situatie op Curaçao en houdt de onderbetaling van werkers in de zorg in Nederland in stand.

 

Economie

De economie van Curaçao ging al achteruit voordat de angst voor het coronavirus het gehele internationale leven plat legde. Als kolonisator heeft Nederland er altijd ervoor gezorgd dat er nauwelijks een eigen industrie ontwikkeld kon worden. Hierdoor is  Curaçao vooral afhankelijk van toerisme. Direct en indirect zijn 16.000 mensen hierin werkzaam. Naast de overheid is de enige andere grote werkgever de raffinaderij die in het verleden van Shell was, maar momenteel is het Venezolaanse bedrijf PDVSA de uitbater. Door de sancties die de Verenigde Staten oplegt aan Venezuela en de diefstal door de VS-regering van Venezolaanse bedrijfseigendommen is de productie stil komen te liggen en is het moeilijker om arbeiders te betalen. Dit raakt 1000 werkers en indirect nog 2 á 3000 duizend andere werkers, en hierdoor worden dus ongeveer 4000 gezinnen geraakt.[iii] De verwachting is verder dat de economie met 25% krimpt in de komende periode terwijl ze tussen 2016 en 2019 ook al met 5,5% was gekrompen.

 

Verdraaiingen door de media

De correspondent van NOS en Trouw in Curaçao is de witte man Dick Drayer. Hij ervaart zijn kleur als een nadeel in Curaçao en vergelijkt een vermoorde Curaçaose politicus, die zich uitsprak tegen Nederlandse invloed op Curaçao, met Wilders.[iv] Alsof er geen koloniale erfenis is waardoor de beste gebieden en stranden van het eiland worden afgeschermd door Nederlandse ondernemers en waardoor zwarte Curaçaoënaars er alleen gebruik van kunnen maken door ervoor te betalen. Deze Dick Drayer heeft overigens ook eerder een promotievideo gemaakt van de Nederlandse investeringsmissie naar Curaçao.[v]

De correspondent voor De Volkskrant is Kees Broere. Hij maakt in zijn analyse over de huidige opstand een vergelijking met die van 30 mei 1969. Waar de Curaçaoërs het zien als een kantelpunt noemt hij het een puinbak. Het spreekt voor zich dat met zulk soort correspondenten ons een vertekend beeld wordt gegeven van wat er gebeurt. Het beeld dat naar buiten komt door deze correspondenten is niet van strijders voor werk en instandhouding van hun loon, maar relschoppers, bendeleden en plunderaars die voor anarchie zorgen. Ook zouden de vakbonden nu niet constructief zijn als ze 12,5% korting niet accepteren.[vi] De misdaad van de kolonisator, die de inwoners al eeuwenlang onderdrukt en er nu nog een portie overheen gooit, dat blijkt nergens uit de berichtgeving. Nederland zou zelfs de eilanden ‘tegemoetkomen’ met de leningen die het afsluit. Solidariteit met opstandelingen hoef je van de burgerlijke pers dus ook niet te verwachten.

Een andere groep die zijn afkeuring over de opstand duidelijk laat merken, zijn de grotere ondernemers op Curaçao.   Ze hebben zelfs de vlaggen op halfstok laten hangen om dit te laten blijken. Volgens de voorzitter van de ondernemersvereniging is nu niet de tijd om de regering weg te sturen en ook hij vindt het niet kunnen dat de vakbonden geen 12,5% willen inleveren want volgens hem zit iedereen in hetzelfde schuitje.[vii]

 

Nut Curaçao als Nederlandse kolonie

Inmiddels is het Nederlandse leger naar Curaçao toegestuurd om de orde te herstellen. Alleen is er al een significant deel van het leger op de Nederlandse eilanden in het Caribisch gebied. Na 2010, toen de eilanden wat autonomer werden, bleef Nederland verantwoordelijk voor het buitenlands beleid en defensie. Op Curaçao is ook het leger van de Verenigde Staten aanwezig. Nederland en Verenigde staten beweren samen met Groot-Brittannië en Frankrijk, die ook nog steeds koloniën bezitten in het Caribisch gebied, de strijd te voeren tegen drugsdealers en dat hun aanwezigheid daarom noodzakelijk zou zijn. Inmiddels is er al evenveel militair materiaal van de Verenigde Staten in het Caribisch gebied als in 1989 toen ze Panama binnenviellen. Dat deze landen beweren de drugshandel tegen te gaan is lachwekkend als je bedenkt dat in de trouwe bondgenoot Colombia de meeste drugs voor de Verenigde Staten wordt geproduceerd van geheel Latijns-Amerika.[viii] Tijdens de illegale bezetting van Afghanistan is de productie van opium ook tot recordhoogtes toegenomen.[ix] In andere woorden: de redenen die ze opgeven zijn leugens. Nederland en de andere imperialisten zijn daar om geopolitieke redenen, om druk uit te oefenen op landen als Venezuela en Nicaragua en hun belangen in de regio te bevorderen, en om druk uit te oefenen op socialistisch Cuba.   Venezuela ligt maar op 80 kilometer van Curaçao en het was alleen omdat de arbeidersklasse vorig jaar in opstand kwam dat een poging tot interventie vanuit Curaçao in Venezuela door de VS kon worden tegen gehouden die was opgezet onder het voorwendsel van humanitaire hulp. Toen werd maar de andere kolonie Bonaire hiervoor gebruikt.

Een andere reden waarom Nederland nog aanwezig is in de regio is omdat het voor kapitalisten in de toeristische industrie een goede plek is om te investeren. De koloniën in het Caribisch gebied worden ook wel eens de brug tussen Europa en Zuid-Amerika genoemd. Lokale kleine ondernemers worden verdrongen voor grote hotelketens als Marriot.[x]

Curaçao is tot slot ook nog eens handig als belastingparadijs. Bedrijven zoals G-Star, Ahold, PepsiCo en ook beroemdheden als Trump, Ronaldo en Messi hebben of hadden een postadres op het eiland. Het was één van de eerste succesvolle ‘Tax Havens’ in de wereld.[xi]

Het kolonialisme als mondiaal stelsel is ten einde gekomen door de succesvolle revoluties van de onderdrukte volkeren, met veel steun van de Sovjet-Unie en andere socialistische landen. Dit heeft echter niets veranderd aan het karakter van het imperialisme, dat de ongelijkheid tussen landen in stand houdt en wereldwijd oorlog en economisch verderf zaait voor de winsten van de grote kapitaalsgroepen. Dat er even goed nog steeds kolonies bestaan als overblijfselen van het koloniale stelsel, zoals Curaçao, maakt dit alleen maar duidelijker zichtbaar.

 

Klassenstrijd

Het is duidelijk dat de opstand een klassenstrijd is van de werkende klasse tegen de uitbuiters en hun schandalige maatregelen. Net zoals in 1969 wil de Nederlandse media de strijders neerzetten als relschoppers en plunderaars om zo de uitbuiting en onderdrukking te verzwijgen. Het is belangrijk dat de werkende klasse in Nederland hier niet in meegaat en de solidariteit uitspreekt met hun klassegenoten. Sinds de jaren ‘30 roepen communisten in Nederland al om onafhankelijk van Curaçao en in de strijd voor de emancipatie staan we aan de kant van de werkende inwoners. Voor nu eisen we de terugtrekking van Nederlandse militairen op Curaçao en geen verlagingen van de lonen. Zoals vakbondsleider Frensley Sillíe van de vakbond BGT aangeeft: “Ons werk draagt bij aan het voorkomen van ziektes. De afgelopen maanden is gebleken hoe belangrijk preventie is. In de reinigingsdienst zou juist geïnvesteerd moeten worden”[xii]

 

 

[i] https://www.nrc.nl/nieuws/2020/06/26/demonstraties-curacao-jongeren-en-arbeiders-vinden-elkaar-bij-hevige-onlusten-op-curacao-a4004286

[ii] https://www.cbs.cw/website/press-releases-2019_3580/item/het-werkloosheidspercentage-in-april-2019-gestegen-naar-212-procent_2714.html

[iii] https://www.trouw.nl/democratie/bevrijd-curacao-uit-de-wurggreep-van-venezuela-nederland-help-de-economie-niet-verder-om-zeep-~a61b7262/

[iv] https://www.trouw.nl/samenleving/op-curacao-betekent-mijn-witte-huid-nog-vaak-je-hoort-er-niet-bij-~ab7ef017/

[v] https://www.dipsaus.org/exclusives-posts/2019/9/22/kon-ta-bai-swanbspgentrificatie-en-grootkapitaal-verdringen-de-lokale-curacaose-bevolking

[vi] https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/het-gaat-hier-op-curacao-echt-richting-anarchie~b9e63fbe/

[vii] https://antilliaansdagblad.com/nieuws-menu/21789-zakenwereld-in-rouw

[viii] https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2020/04/08/militaire-escalatie-vs-in-caraibische-zee-heeft-vele-motieven-drugshandel-venezuela-is-er-geen-van/

[ix] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2386629/

[x] https://www.dipsaus.org/exclusives-posts/2019/9/22/kon-ta-bai-swanbspgentrificatie-en-grootkapitaal-verdringen-de-lokale-curacaose-bevolking

[xi] https://www.quotenet.nl/financien/belasting/a215435/is-het-bijna-afgelopen-met-belastingparadijs-curacao-215435/

[xii] https://antilliaansdagblad.com/nieuws-menu/21789-zakenwereld-in-rouw