Lopend Vuurtje door Heiko

Ik zat vorige week donderdag in de vroege ochtend in de trein richting werk toen ik las dat Rusland Oekraïne was binnengevallen. Voor een moment kon ik niet geloven dat we daadwerkelijk op dit punt waren aangekomen, een verwerpelijke invasie vanuit de kant van Rusland. Nu, een week later, sta ik versteld van de wereld waar we in leven. Sancties, verhoogde oorlogsbudgetten en strijdgetrommel zijn aan de orde van de dag. Het is een bizarre tijd en het lijkt nog wel even zo te blijven.

Mijn partner komt uit de voormalige Sovjet-Unie (niet Rusland of Oekraïne) en ik heb hierdoor redelijk wat affiniteit met de regio en lokale culturen. Na het bezoeken van mijn schoonouders tijdens de laatste jaarwisseling zijn we doorgereisd naar Oekraïne om nog een week daar samen te zijn. Het voelt apart dat ik in januari nog Glühwein drinkend over het nu gebombardeerde Vrijheidsplein in Charkov liep, en dat er nu gewapende soldaten lopen over de hoofdstraat in Kiev vlak bij ons hotel. Wat er daar gebeurt voelt surreëel maar wat om ons heen gebeurt in West-Europa net zo goed.

Ik kan me de laatste keer niet herinneren dat gewone arbeiders in Nederland, net zo gewoon als de in metrostations schuilende arbeiders in Oekraïne en net zo gewoon als de tegen door oorlog protesterende Russen, zich zo lieten meesleuren in de oorlogstaal van de Verenigde Staten, NAVO en Europese Unie (EU). Sancties tegen Rusland, uitsluiten van SWIFT en meer geld steken in de oorlogsmachine. Twee weken geleden konden veel Nederlanders Oekraïne niet eens op een kaart aanwijzen en nu zijn we Europese broeders. Waar eerst nog gedemonstreerd werd tegen vluchtelingen uit het Midden-Oosten hangen nu verwelkomende boodschappen en Oekraïense vlaggen.

Waar je hoopt dat ‘het westen’ in een dergelijke uitbarsting van geweld de-escalerend optreedt zien we precies het tegenovergestelde gebeuren. EU-leider Ursula von der Leyen leek het handig, gezien dit conflict mede begon om de band tussen Oekraïne en de EU, om Oekraïne “één van ons” te noemen en te zeggen “we willen ze in de EU”. Rutte noemt Rusland en Poetin de enige schuldigen in het conflict, en (voornamelijk westerse) diplomaten lopen weg tijdens vergaderingen van de Verenigde Naties die nota bene zogenaamd is opgericht tegen oorlog! Nee, nog meer wapens naar Oekraïne, dat is de oplossing voor het bloedvergieten. Stingers, drones, geweren, alles in naam van de vrijheid en democratie. In Duitsland klappen voormalige pacifisten het hardste in het parlement om de verhoging van het militaire budget en in Nederland wordt er ook druk gesproken over meer ‘defensie’-uitgaven. Ook verschijnen er al opiniestukken over een nieuw dienstplicht. Een huisjesmelker probeerde zelfs een huurder eruit te gooien omdat ze Russisch was! Het is net alsof de hele wereld gek is geworden.

Onlangs werd bekendgemaakt dat Russia Today en Sputnik, twee pro-Russiche zenders, verboden zouden worden binnen de EU. Veel techbedrijven volgden door de twee zenders in de ban te doen. Tot zover de geliefde vrije pers binnen de Europese Unie. Nu mogen we luisteren naar onder andere Deutsche Welle die het lachwekkend noemt dat er sprake is van neonazisme in Oekraïne. Dit terwijl ik een maand geleden in Kiev nog de nazistische Svoboda vlaggen zag wapperen in parken, in musea leden van de Rechtse Sector als helden werden beschreven, op elke straathoek de zwart-rode Organisatie van Oekraïense Nationalisten-vlag werd verkocht en waar straatnamen naar de fascist Stepan Bandera waren vernoemd.

Natuurlijk zijn alle bovengenoemde zaken te verklaren vanuit de belangen van kapitaalgroepen, het imperialisme en andere politieke redenen die onder andere hier te lezen zijn. Ik kon mezelf er echter niet van weerhouden om dit van me af te schrijven. Al was het maar om mijn eigen rusteloosheid wat te minderen.

“Lopend Vuurtje” is een rubriek van columns op Voorwaarts. Het is een plek waar men zowel binnen als buiten de CJB op een toegankelijke manier een kritisch rood geluid kwijt kan. De meningen en stellingen van de columns zijn niet per se de opvattingen van de CJB als organisatie, maar dragen bij aan een betrokken maatschappelijk debat onder werkende en studerende jongeren. Als CJB is de wisselwerking tussen dagelijkse praktijk en theorie van groot belang, en testen we die ook graag aan de dagelijkse praktijk van onze leden en sympatisanten. Wij willen met dit platform elke strijdbare vonk de kans geven een “Lopend Vuurtje” te worden.

Zelf een column insturen? Stuur dan een mail naar redactie@voorwaarts.net