Redactie

De Duitse staat probeerde een verkapt partijverbod tegen de Duitse Communistische Partij (DKP) in te voeren, door de partij uit te sluiten van deelname aan de verkiezingen die in september zullen plaatsvinden en de status als politieke partij af te nemen. Er zijn talloze solidariteitsacties georganiseerd in Duitsland maar ook internationaal. De DKP is naar de rechter gestapt en het federale gerechtshof heeft de DKP gelijk gegeven: de partij mag meedoen aan de verkiezingen en moet worden erkend als politieke partij.

Patrik Köbele, voorzitter van de DKP, zei onder meer: “Het argument voor de uitspraak is een klap in het gezicht van de Federale Verkiezingscommissie en bevestigt dat de DKP een actieve politieke partij is. Zo refereerde het gerechtshof bijvoorbeeld naar de recente DKP-herdenking van de aanval op de Sovjet-Unie tachtig jaar geleden.

Deze beslissing is niet enkel het resultaat van onze juridische en politieke argumentatie, maar moet vooral gezien worden als het resultaat van de grote nationale en internationale solidariteit die wij hebben ervaren. Met name de internationale solidariteit oversteeg onze verwachting. Meer dan vijftig communistische en arbeiderspartijen, de Wereldvredesraad, de Wereldfederatie van Democratische Jeugd, en vele andere progressieve organisaties hebben hun solidariteit met ons getoond. Dit was een geweldige uiting van internationalisme. Overal werd deze poging van de reactionaire machten openbaar aan de kaak gesteld (lees hier de solidariteitsverklaring van de NCPN en CJB).

Parlementariërs van onze zusterpartijen hebben hun podium in het EU-Parlement gebruikt om de DKP te steunen. Wij zijn er trots op om onderdeel uit te maken van deze internationalistische gemeenschap. Wij danken jullie allen vanuit het diepst van ons hart! Dit is een belangrijk voorbeeld van wat solidariteit kan bereiken.

Wij beschouwen deze solidariteit en dit succes als een mandaat om de komende verkiezingscampagne met volle overgave in te gaan om te vechten voor onze politieke posities en voor het versterken van de DKP, nu meer dan ooit.

De overwinning van de DKP is eveneens een kleine overwinning in de strijd tegen de afbraak van onze democratische rechten, tegen de reactionaire herstructurering van de staat waartegen we gezamenlijk moeten blijven strijden.

Lang leve het proletarisch internationalisme!”