De leiders van de 7 meest geïndustrialiseerde landen ter wereld en Rusland hebben van 6 tot 8 juni een gezellige ontmoeting in het stadje Heiligendamm, waar ze zullen discussiëren over hoe ze de toekomst zullen vormgeven. Honderdduizenden mensen wereldwijd laten in een grote actieweek hun ongenoegen blijken met het asociale beleid van de 8 leiders. Op zaterdag 2 juni werd de aftrap gegeven in Rostock, met een grote demonstratie naar de haven van de Duitse stad in de buurt van Heiligendamm. Voorwaarts! en de Communistische Jongeren Beweging waren aanwezig.

Matthijs Dröge

cjb-rostock

CJB en COMAC op de G8 prostesten in Rostock

Met drie Nederlandse CJB’ers, en vier leden van de Belgische zusterorganisatie Comac, vertrokken we om 4.00 ’s ochtends uit Antwerpen. Hoewel de politie inmiddels de controle aan de grens heeft verscherpt, hadden wij nog geen problemen, in tegenstelling tot de bussen met activisten, die grondig doorzocht werden. De beste methode om controle te voorkomen, is blijkbaar door met kleine groepen de auto te nemen. Na een lange rit kwamen we eindelijk in Rostock aan.

Demonstratie

Met een eigen spandoek van de CJB en Comac, met leuzen als “The world can’t wait!”, sloten wij ons aan bij het blok van de Deutsche Kommunistische Partei en hun jongerenbeweging, de Sozialistische Deutsche Arbeiterjugend. In het blok stonden ook nog andere communistische partijen en jongeren uit heel Europa. In totaal waren er volgens de organisatoren van de demonstratie zo’n 80.000 mensen aanwezig. Vakbonden, linkse politieke partijen, communisten, anarchisten, en vele anderen sloegen de handen ineen om verzet te bieden tegen imperialisme en globalisering.

De demonstratie was over het algemeen zeer succesvol. Er hing overal een sfeer van solidariteit. Uit de luidsprekers van de wagen van de DKP/SDAJ die meereed, werden er leuzen tegen de G8 omgeroepen, en om de zoveel tijd werd er even stil gestaan, om vervolgens een eind te rennen.

De sfeer werd even wat grimmiger toen de wagen omriep dat de Duitse politie op het punt stond om langs te komen om te provoceren en te zoeken naar redenen om de massa aan te vallen. “Blijf binnen het blok, en geef geen antwoord aan de provocaties van de agenten van het kapitaal!” De stoep moest leeg, en kort daarna kwam er inderdaad een rij agenten langs om hun macht te vertonen, terwijl de helikopter van bovenaf het geheel in de gaten hield.

Ondanks de provocaties kwam de demonstratie zonder incidenten in de haven van Rostock aan, waar men kon genieten van een concert, wat te eten en drinken kopen, en de standjes van de verschillende politieke partijen te bezoeken. Op een kraampje konden allerlei dingen uit de DDR-tijd gekocht worden. Ook de alom aanwezige hamers en sikkels, en de DDR-vlag die boven het DKP-blok zwaaide, lieten zien dat het socialisme nog helemaal leeft in Rostock. Na dit alles was het eindelijk tijd om naar het “G8 Gute Nacht” kamp te gaan, voor wat welverdiende rust.

Rellen

Vlak nadat wij weggingen, bleken er nog rellen te zijn uitgebroken tussen de politie en anarchistische activisten. We zagen de busjes en pantserwagens met waterkanonnen nog langskomen op de terugweg. Volgens Indymedia begon het toen de politie met veel machtsvertoon iemand wilde arresteren. De agenten werden omsingeld door geweldloze activisten, die hun handen omhoog hielden om te laten zien dat ze ongewapend het politiegeweld wilden verhinderen. De agenten sloegen echter hard van zich af, waarna ze voorlopig weggingen. Tijdens het geweld werden er stenen gegooid, er werd een auto afgebrand, en er vielen vele gewonden.

De politie kwam echter al gauw terug, deze keer met waterkanonnen, traangas en aanvallen met gummiknuppels. Ze sloegen hard in op de demonstranten, die op dat moment de laatste toespraken op het podium aan het volgen waren. Er werd onder andere een freelance fotografe door 20-30 agenten in elkaar geslagen, haar apparatuur werd vernield.

Het ernstige geweld aan het eind was een smet op de verder zeer vreedzame demonstratie. In de media kregen de activisten duidelijk de schuld, en men liet vooral veel de brandende auto en stenengooiende anarchisten zien. Het valt zeker te veroordelen dat sommige demonstranten expres het geweld opzochten, maar deze mediastrategie is er op gericht de gehele anti-G8 beweging zwart te maken door te doen alsof de hele beweging gewelddadig is. Dit terwijl de acties van de politie naar de achtergrond werden gedrongen. Het is van belang om de relschoppers te veroordelen, maar ook om solidair te zijn met alle slachtoffers van politiegeweld, of ze nou het communisme, anarchisme of iets anders aanhangen, en niet in de “verdeel en heers” tactiek van de media te trappen.(1)

G8 Gute Nacht

’s Avonds kwamen we aan op een groot kampeerterrein van de SDAJ en andere bewegingen. Na het opzetten van de tent konden we eindelijk uitrusten, om vervolgens feest te vieren en te genieten van het concert van een punkbandje op het podium.

Het werd die avond echter ook nog even spannend; in de omgeving bleken zo’n 150 neonazi’s te wonen, die kameraden onderweg van het station aanvielen en aan de rand van het kamp met flessen gooiden e.d. Er kwamen meer SDAJ-leden op het station aan, die onder politiebegeleiding naar het kamp werden gebracht. De politie besloot zich er daarna echter volledig buiten te houden, maar de nazi’s vielen het kamp zelf niet aan, omdat ze inmiddels tactisch gezien in het nadeel waren. Ze mochten dan ook de pret niet drukken, en de muziek ging gewoon door.

De laatste dag

De volgende ochtend was er op het kamp nog van alles te doen. Na een goed ontbijt en een warme douche was er een uitwisseling in de SDAJ-tent. Een panel van SDAJ-bestuursleden, een lid van de Communistische Jeugd van Griekenland (KNE) en de Cubaanse voorzitter van de World Federation of Democratic Youth, de wereldwijde bond van linkse jongerenorganisaties, vertelden wat over hun situatie en beantwoordden vragen vanuit het publiek.

Een onderwerp dat ter sprake kwam was in hoeverre we de verschillende verzetsbewegingen in het Midden-Oosten moeten steunen, vooral de islamitische, die ideologisch sterk verschillen met de communistische beweging. Het doel van een islamitische staat komt natuurlijk niet met het communisme overeen, maar het is momenteel wel van belang om het gehele brede volksverzet tegen het imperialisme te ondersteunen. In een tijd waarin Afghanistan en Irak bezet zijn, Iran bedreigd wordt en de oorlog in Palestina blijft woeden, moet men niet de steun ontzeggen aan het volk dat hier tegen strijdt.

Na deze discussies kon er ook nog met de leden van het panel worden gepraat. Met de KNE-leden werd er nog de rol van de beweging aan de universiteiten besproken. De KNE is een zeer sterke beweging, en organiseert zich dan ook goed aan de Griekse universiteit. Van hun successen valt zeker veel te leren in Nederland en België. Verder kregen we nog de gelegenheid om flyers uit te delen voor het Vredeskamp in België, later deze zomer.(2)

Na dit alles was het eindelijk weer tijd om naar huis te gaan. We hebben veel geleerd over het succesvol organiseren op een demonstratie, en helaas ook van het politiegeweld dat zich vaak op demo’s voordoet. Verder waren ook de uitwisselingen met Duitse en Griekse kameraden op het kamp heel interessant. Ook van hen valt een hoop te leren. In de aankomende dagen zal de strijd tegen de G8 in Duitsland verdergaan. Het is nu van belang om deze strijd ook in Nederland te voeren, en over de gehele wereld.

(1) http://indymedia.nl/nl/2007/06/45057.shtml
(2) Voor meer informatie over het Vredeskamp, zie www.voorwaarts.net