Het belang van strijd voor de rechten van vrouwen in Nederland

In 1920 werd de Internationale Werkende Vrouwendag op 8 maart vastgesteld, op voorstel van de communiste Clara Zetkin. Deze dag is gewijd aan de strijd van werkende vrouwen, die vochten voor lonen gelijk aan die van mannen, betere werktijden en arbeidsomstandigheden. We herdenken vandaag niet alleen de heldhaftige strijd van deze vrouwen, maar kijken ook naar de toekomst, en strijden om deze te verbeteren. In Nederland is geweld tegen werkende, werkloze en studerende vrouwen namelijk een groot probleem.

Vandaag, onder het mom van de oorlog in Oekraïne, worden werkende vrouwen en mannen uitgeknepen door de hoge inflatie. Net zoals de financiële crisis en de coronapandemie die hiervoor kwamen, is dit de zoveelste crisis van het kapitalistische systeem. Crisis waardoor werkende mensen armer moeten worden om de winstgevendheid van de grote monopolies te verhogen. Kijk bijvoorbeeld naar het prijsplafond, waarbij miljarden euro’s van de werkende mensen indirect naar de energiemonopolies gaan.

Deze aanval op het levenspeil van werkende mensen gaat direct gepaard met een verslechtering van de omstandigheden voor vrouwen. Vrouwen worden zwaarder gediscrimineerd door werkgevers, worden sneller werkloos, en in sommige gevallen worden ze zelfs gedwongen om (online of fysiek) hun lichaam te verkopen. Het leven in deze erbarmelijke omstandigheden van armoede, psychische klachten en burn-outs; is het beste wat de verrotte kapitalistische maatschappij ons te bieden heeft.

‘Meer vrouwen aan de top’ is een fabeltje van de rijke bazen!

Burgerlijke politici uit de EU roepen vaak dat er meer vrouwen aan de top moeten komen; in de directies van bedrijven en in de top van burgerlijke politieke partijen. In andere woorden, dat er meer vrouwen de leiding moeten nemen in het kapitalistisch systeem. Maar zij negeren dat een kleine groep “elite” vrouwen niet dezelfde belangen heeft als de absolute meerderheid van de werkende, werkloze, studerende en gepensioneerde vrouwen. Ze negeren dat het kapitalistische systeem zelf, constant de levens van werkende vrouwen en mannen aantast en verouderde en bedorven ideeën over vrouwen reproduceert; ongeacht wie aan de top staat van dit systeem, man of vrouw. Wat cruciaal is, is dat gewone werkende, werkloze en studerende vrouwen inzien wat de echte oorzaak van alle ongelijkwaardigheid en ellende in onze wereld is, en hun krachten toevoegen aan de georganiseerde, communistische arbeidersbeweging; tegen de plannen van de NAVO en de EU, de monopolies, en tegen het kapitalistische systeem zelf.

Een andere maatschappij is nodig; socialisme voor echte vrouwenemancipatie

Het kapitalisme heeft lak aan wat vrouwen nodig hebben; lak aan onze rechten en belangen als vrouwen. De private kapitalistische bedrijven denken maar aan één ding: winst. Om de winst van de grote bedrijven veilig te stellen, worden vrouwen geconfronteerd met uitbuiting op het werk en zijn er geen voorzieningen zoals gratis kinderopvang om moeders te ontlasten. Echte vrouwenemancipatie kan alleen bereikt worden in een maatschappij die gebaseerd is op gelijkwaardigheid en de kapitalistische uitbuiting uitroeit. Die maatschappij is het socialisme.

In de socialistische economie zijn bedrijven en transportmiddelen niet privaat eigendom van de kapitalisten, die winst willen maken, maar is de economie in handen van de werkende bevolking. De socialistische maatschappij verzekert voor alle vrouwen het recht op een vaste baan, maar ook op gratis gezondheidszorg, onderwijs, en betaalbare huisvesting. In het socialisme valt de zorg voor kinderen niet volledig op de schouders van het gezin en vooral de moeder, maar zorgt de maatschappij voor gratis kinderopvang en andere voorzieningen. Alleen de socialistische economie geeft vrouwen economische zelfstandigheid en verzekert hun rechten. Veel rechten en voorzieningen voor vrouwen, waar we vandaag niet eens van durven te dromen, waren in het verleden al gerealiseerd in socialistische landen. Daar is bewezen dat vrouwenonderdrukking en seksisme geen onoplosbare problemen zijn, en dat grote stappen vooruit kunnen worden gemaakt wanneer het kapitalisme omvergeworpen wordt. De werkende vrouwen en mannen samen, moeten hun lot in eigen hand nemen.

De CJB roept alle werkende, werkloze en studerende vrouwen en mannen in Nederland, alle jongeren van de werkende klasse, op om te strijden tegen het kapitalisme, tegen de monopolies en het beleid van de EU; voor een maatschappij waarin de rechten en emancipatie van vrouwen voorop staan, voor het socialisme-communisme!

 

Wist je dat:

• 45% van alle vrouwen maakt fysiek of seksueel geweld mee

• Bijna alle vrouwen die vermoord worden, zijn slachtoffer van hun partner of ex.

• Meer dan de helft van alle jonge vrouwen was slachtoffer van seksueel grensoverschrijdend gedrag in 2022

De politie en hulpverleners nemen dit geweld vaak niet serieus. Hoe kan dit allemaal in een land met vrouwelijke ministers, agenten en rechters; een land waarin artikel 1 van de grondwet de gelijkheid van iedereen verkondigd?