Lopend vuurtje van Cóir Cúis
Terwijl de energiekosten de pan uit rijzen tot een voor veel werkende gezinnen onhoudbaar niveau en er opnieuw een oorlog escaleert in Europa, horen we steeds maar weer demagogische verzorgingsstaatafbrekers het belang van terughoudendheid benadrukken: Wees nooit te luid, doe nooit een beroep op actie en ga er altijd van uit dat degenen die de macht uitoefenen hun best doen.
Het meest impactvolle dat jij als individu kunt doen is stemmen op de juiste politicus. Maar hoewel politici beweren dat ze ‘hun best doen’, zal hun ‘best’ zelden of nooit iets in jouw belang zijn, maar eerder in hun eigen belang. Aangezien de dagelijkse omstandigheden van de meest kwetsbare elementen in onze samenleving verslechteren, denk ik dat het daarom belangrijk is om het te hebben over de bredere impact van dit soort oproepen en eisen. Want hoewel ze voor sommigen misschien klinken als redelijke verzoeken, zijn het in werkelijkheid dunverhulde pogingen om reële zorgen en behoeften binnen een samenleving vol interne tegenstelling het zwijgen op te leggen.
We zien dit vaak terug in kritieken op protestbewegingen die bij velen en misschien zelfs van jou te horen zijn: “Waarom moeten ze per se de straat op en de weg blokkeren?” en “Ze zullen geen vrienden maken door luidruchtig te zijn!” Dit is bewust of onbewust je woede richten op de personen die hoogstwaarschijnlijk hun laatste verzetsmiddel gebruiken om in de wanhoop antwoorden te vinden, in plaats van op de werkgever die iemand zou ontslaan voor iets volledig buiten de controle van deze werkende persoon. Dit is dan ook waar we het duidelijkst de ineenstorting zien van de mythe die beleefdheid heet; het heeft de aandacht al afgewend van de belangrijke vraag: welke machthebbers hebben de omstandigheden zover laten komen dat een vorm van opstand nodig is slechts om gehoord te worden?
Een “terugkeer naar beleefdheid” is niets meer dan een netjes verpakte poging tot historisch revisionisme. Net zoals hoe het vernoemen van straten en locaties naar revolutionairen wordt gebruikt om hun imago toe te eigenen en te verwateren door de mensen waartegen deze revolutionairen actief zouden hebben gevochten hadden ze nog geleefd, is de roep om een terugkeer naar beleefdheid een poging om de geschiedenis te herschrijven. Dat is een geschiedenis waar bijna alle grote materiële vooruitgang in de ontwikkelde wereld werd behaald over de ruggen van mensen die in opstand kwamen, mensen die in hun woede op onrechtvaardigheid en ongelijkheid weigerden beleefd te zijn. Desegregatie in de VS en Zuid-Afrika werd niet zoals de populaire mythe claimt bereikt door het vriendelijk te vragen; het werd bereikt met het bloed van martelaren vele malen moediger dan ikzelf.
Het feit is dat mensen die door hun materiële omstandigheden in het nauw worden gedreven niet de luxe hebben om beleefd te blijven. Robyn heeft niet het voorrecht om op de volgende gemeenteraadbijeenkomst te wachten om vriendelijk te vragen wanneer politici iets gaan doen om haar broer te helpen die een vermijdbare dood sterft omdat zijn medicijnen niet langer worden vergoed.¹ Jan gaat niet met zijn duimen draaien terwijl de bureaucratie er jaren over doet om te bepalen of het oké is dat aardbevingen zijn huis verwoesten.² Het Wet’suwet’en volk blokkeert de wegen die worden gebruikt voor de aanleg van oliepijpleidingen niet uit verveling, ze doen het omdat hun land met behulp van systematisch politiegeweld van hen wordt afgenomen en vervuild tot een onleefbaar moeras.³
Het is belangrijk om te begrijpen dat het systeem op deze manier is ontworpen. Het is ontworpen om de criminele handelingen van machthebbers te verontschuldigen. Het betekent niets voor hen als hun grenzeloze plundering met bloed wordt betaald, zolang hun rijkdom maar stijgt. Het is prima voor rechters om legaal je uitroeiing in gang te zetten, maar het is onaanvaardbaar als je de staat daarvoor ter verantwoording wilt roepen.⁴ Het is prima om huwelijksfeesten ver van huis op te blazen, maar het is een probleem als je enige vorm van vergelding eist voor deze daden.⁵ Dit is hoe de mythe van beleefdheid de bourgeoisie beschermt tegen de terechte woede en frustratie van het volk. Echter, het is met de toenemende materiële ongelijkheid geen verrassing dat het publieke debat steeds minder beschaafd is geworden nu de levens van gewone mensen één voor één uit elkaar worden gerukt.
Bronnen:
- https://www.democraticunderground.com/10021787761
- https://www.nu.nl/binnenland/5904048/aardbeving-groningen-voelde-alsof-trein-onder-het-huis-reed.html
- https://bc.ctvnews.ca/b-c-government-authorized-expanded-police-presence-in-wet-suwet-en-area-letter-1.4843213
- https://www.metroweekly.com/2022/08/florida-bans-medicaid-coverage-for-transgender-health-treatments/
- https://www.bbc.com/news/world-middle-east-43863608
Zelf een column insturen? Stuur dan een mail naar redactie@voorwaarts.net