Afgelopen weekend organiseerde de CJB Groningen een excursie naar de oude vluchtroutes in Duitsland en Oost-Groningen. Na de machtsovername van het nazi-fascisme in Duitsland vluchtten veel Duitse kameraden naar Nederland waar zij opgevangen werden door de toenmalige CPN. De CJB werd vergezeld door de SDAJ Hannover, een uiting van internationale solidariteit. Tijdens het evenement werd de volgende speech voorgedragen door de voorzitter van de CJB Groningen:

Kameraden,

75 jaar na grote overwinning op het nazi-fascisme staan we hier samen om vluchtroutes te bezoeken die Duitse kameraden hebben moeten nemen om te vluchten van datzelfde fascisme. Na de Rijksdagbrand in 1933 werden communisten, sociaaldemocraten en andere antifascisten met harde hand vervolgd. Zo ook in Emden, een havenstad dichtbij Oost-Groningen aan de andere kant van de Eems. We gaan zo lopen door het Rheiderland, een gebied waar de Communistische Partij van Duitsland (KPD) en de Sociaaldemocratische Partij van Duitsland (SPD) grote aanhang had tijdens de tijden van de Weimarrepubliek. In de jaren ’30 wisten zij 20% en 18% van de stemmen te behalen. Ook in Oost-Groningen waren de communisten populair, zij organiseerden de landarbeiders tegen de herenboeren die hun als vuil behandelden. In 1929 staakten deze landarbeiders, dit werd een van de langste stakingen in de Nederlandse geschiedenis.

Het zal niemand verbazen dat de communisten aan beide kanten van de grens goede contacten onderhielden. Het duurde daarom niet lang voordat de Communistische Partij van Nederland, CPN, aan de Duitse kameraden de hand uitstak om hun vanuit Duitsland richting de veiligheid te smokkelen. Het smokkelen gebeurde vaak ’s nachts en moest in het onopvallende en geheim zijn om niet gepakt te worden door de grenswachten. Vandaag gaan we drie plekken bezoeken waar onze Duitse kameraden de oversteek maakten van Duitsland naar Nederland. En dat doen we samen, Duitse en Nederlandse communisten staan 87 jaar na de Rijksdagbrand samen om de helden van toen te eren en om inspiratie te putten uit hun daden. Als communisten hebben we in onze landen een rijke geschiedenis van strijd, een strijd die jammer genoeg nog steeds gestreden moet worden, maar een gevecht dat we samen gaan winnen.

Hoch die Internationale Solidarität!