KNE Festival Odigitis: bijdrage CJB ‘Ervaringen van de jeugd in de opbouw van strijd’

Algemeen bestuur CJB

22 september 2017 – De CJB was aanwezig bij het jaarlijkse festival dat georganiseerd wordt door de Communistische Jeugd van Griekenland (KNE). Het Festival van KNE-Odigitis (Odigitis is het maandelijkse blad van de KNE) is het grootste jaarlijkse culturele evenement in Griekenland en wordt door honderdduizenden mensen bezocht. In het kader van dat festival organiseerde de KNE een internationaal seminar waar de delegaties van communistische en anti-imperialistische jeugdorganisaties uit heel de wereld ervaringen uitwisselen, met als titel: “Uitwisseling van ervaring van de strijd van de jeugd in onze landen”. Hieronder de bijdrage van de CJB aan dat seminar.

Beste kameraden,

Namens de Communistische Jongerenbeweging van Nederland wil ik de KNE graag bedanken voor de uitnodiging voor het 43e Festival van KNE-Odigitis. We doen graag mee aan de activiteiten die in het kader van het festival worden georganiseerd.

Ik zal beginnen met het kort beschrijven van een aantal recente ontwikkelingen en de situatie van de arbeidersklasse in Nederland, vervolgens de taken die de CJB voor zichzelf ziet weggelegd in deze omstandigheden, enkele ontwikkelingen in de arbeidersbeweging en de ervaringen van de strijd van de jongeren in Nederland. Daarbij ga ik in het bijzonder in op de activiteit en de oriëntatie van de CJB. Voor degenen die onbekend zijn met onze organisatie: de Communistische Jongerenbeweging werd in 2003 opgericht als de jongerenorganisatie van de Nieuwe Communistische Partij van Nederland.

Algemene economische en politieke ontwikkelingen in Nederland

Wat betreft de economie, verkondigen de burgerlijke economen en politici dat het erg goed gaat. De werkelijkheid daarentegen is dat de tegenstellingen verscherpen, en dat het kapitaal het moeilijk vindt om uit de economische recessie te ontsnappen en over te gaan naar een fase van kapitalistisch economisch herstel en groei. Desondanks lijkt de Nederlandse economie in vergelijking met andere landen in de EU redelijk in staat te zijn over te gaan tot een fase van kapitalistisch herstel (wat uiteraard een tijdelijk herstel is). Dit kan mede dankzij de uitgebreide bezuinigingsmaatregelen en de aanvallen op de rechten en verworvenheden van de werkers die de vorige regeringen succesvol hebben doorgevoerd.

In maart waren er parlementsverkiezingen. De algemene tendens van de verkiezingen was een ruk naar rechts, waarbij veel partijen nationalistische en anti-immigratie standpunten aannamen. De onderhandelingen en het proces van de kabinetsformatie is op het moment nog aan de gang. De lange duur hiervan weerspiegelt de moeilijkheden in de economie en de tegenstellingen binnen de burgerij. Het meest waarschijnlijke is dat er een kabinet gevormd zal worden met de VVD, D66 en het CDA (liberale en christendemocratische partijen) als haar kern. Deze partijen beloven allerlei privileges voor de arbeiders van specifieke sectoren, die dan weer door arbeiders van andere sectoren betaald moeten worden. In werkelijkheid zijn al deze ‘beloftes’ die de partijen maken betekenisloos.

Deze partijen beloven allerlei privileges voor de arbeiders van specifieke sectoren, die dan weer door arbeiders van andere sectoren betaald moeten worden. In werkelijkheid zijn al deze ‘beloftes’ die de partijen maken betekenisloos.

De situatie van de arbeidersklasse

Wat betekenen deze ontwikkelingen voor de arbeidersklasse? De laatste jaren heeft er een enorme aanval op de rechten en verworvenheden van de werkers plaatsgevonden. De arbeidsmarkt is tot een jungle geworden, waar elke individuele arbeider overgeleverd is aan de werkgevers. De zogenaamde ‘flexibele banen’ zijn een doorn in het oog van de werkers, vooral mensen van jonge leeftijd die nu het productieproces betreden. De pensioenleeftijd is verhoogd tot 71 jaar. De gezondheidszorg en studeren zijn hele duren handelswaren geworden. Enzovoorts.

Specifiek voor de jonge werkers wordt het steeds duidelijker dat ze ingezet worden als goedkope arbeidskrachten, met steeds minder rechten, en met als doel de lonen van de arbeidersklasse als geheel te drukken. Op deze manier worden ze gebruikt tegen de oudere arbeiders, maar ook tegen hun eigen toekomstige belangen, wanneer ze niet langer jong zijn.

De taak van de CJB in deze ontwikkelingen

Als Communistische Jongerenbeweging zien we het als onze taak om de omstandigheden en de rol te begrijpen van de jeugd die onderdeel is van de arbeidersklasse of uit arbeidersgezinnen komt. Wij hebben de specifieke taak om ze bewust te maken van hun klassenpositie en om ze te organiseren tegen de eisen van het kapitaal. Onze taak is om de klassenstrijd te ontwikkelen onder de jongeren, en om op zulke wijze te interveniëren in de arbeidersbeweging dat de standpunten en acties corresponderen met de klassenbelangen van de jonge werkers. Zo hebben we ook de positie van studenten op het MBO, HBO en WO geanalyseerd, om klassenbewustzijn te brengen in de studentenbeweging, en de studentenbonden te oriënteren richting de klassenstrijd.

Onze taak is om de klassenstrijd te ontwikkelen onder de jongeren , en om op zulke wijze te interveniëren in de arbeidersbeweging dat de standpunten en acties corresponderen met de klassenbelangen van de jonge werkers

Ontwikkelingen in de arbeidersbeweging en volksbewegingen

In mei hield de grootste Nederlandse vakbondsfederatie, de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV), haar congres. Hoewel de strijdbare krachten niet werden versterkt op het congres, is er wel een stijging van de strijdbaarheid op de werkplekken. Meer specifiek zien we dat er een toename heeft plaatsgevonden van het aantal mobilisaties en stakingen tegen de eerder beschreven ontwikkelingen, bijvoorbeeld door arbeiders in de transportsector en basisschoolleraren. Zij eisen hogere lonen, betere arbeidsomstandigheden en minder werkdruk. Desondanks is de weerstand van de arbeidersklasse bij lange na niet evenredig aan de aanval die de burgerij heeft ingezet.

De jongerensecties van de vakbonden, waar wij als CJB actief zijn, worden gereorganiseerd. We bestuderen deze ontwikkelingen en we proberen de beste manier te vinden om te interveniëren in de vakbeweging, zodat we de oriëntatie van de vakbeweging versterken richting de klassenstrijd en de weerstand tegen het kapitaal en tegen de voorvechters van het kapitaal binnen de beweging.

We proberen onze leden die studeren te organiseren, zodat zij kunnen strijden voor een op de klassenstrijd gerichte studentenbeweging

In de studentenbeweging is de situatie erg moeilijk. Veel universiteiten hebben geen studentenvakbond, en de studentenvakbonden die wel bestaan zijn vaak ingekapseld in het beheer van de universiteit in overeenstemming met het beleid van de regering, de EU en de Bologna agenda. De meeste studenten die een achtergrond en toekomst als onderdeel van de arbeidersklasse hebben ondervinden veel problemen. We proberen onze leden die studeren te organiseren, zodat zij kunnen strijden voor een op de klassenstrijd gerichte studentenbeweging. Tegelijkertijd zijn wij ook bezig om manieren te vinden om onze interventie op middelbare scholen en het MBO te ontwikkelen.

De interventie van de CJB en de problemen waar we mee geconfronteerd worden

We worden echter steeds meer geconfronteerd met het feit dat de autonome interventie van de communisten, van de CJB, op de werkplekken, de universiteiten en scholen noodzakelijk is. Dit is niet alleen een noodzakelijke voorwaarde voor de groei van onze organisatie, zowel in aantallen als kwalitatief, maar ook voor de versterking van de arbeidersbeweging en studentenbeweging, en zodat de strategie van strijd die gericht is op de klassenstrijd de overhand krijgt.

Dit is onze algemene oriëntatie. Echter worstelen we dagelijks met de vele uitdagingen waar we tegenaan lopen, zoals: het vinden van manieren om onze leden en andere werkers en studenten te mobiliseren die nauwelijks ervaring hebben met eisen stellen en met strijden, het opbouwen van onze afdelingen, het vormen van onze leden tot communisten, het ontwikkelen van onze activiteit binnen de vredesbeweging, het ontwikkelen van een strategie tegen het fascisme, en om de juiste relatie te vinden tussen de jongerenorganisatie en de partij.

het opbouwen van onze afdelingen, het vormen van onze leden tot communisten, het ontwikkelen van onze activiteit binnen de vredesbeweging, het ontwikkelen van een strategie tegen het fascisme, en om de juiste relatie te vinden tussen de jongerenorganisatie en de partij

Om deze problemen te overwinnen proberen we enerzijds ons vermogen te ontwikkelen om onze leden te scholen in de theorie en methode van het wetenschappelijk socialisme. Anderzijds proberen we de activiteit van onze leden op hun werkplek, studie en in de arbeiders- en studentenbeweging te versterken. Door onze leden te scholen geven we hen de theoretische middelen om de werkelijkheid te begrijpen, zowel hun persoonlijke situatie als de algemenere ontwikkelingen. Dit zorgt ervoor dat onze leden in staat zijn hun politiek werk te doen binnen de CJB en de massa’s, terwijl we daarmee ook de objectieve invloed van de burgerlijke ideologie tegengaan en ons begrip van het socialisme-communisme versterken, als een systeem gekenmerkt door het maatschappelijk eigendom van de productiemiddelen, centrale planning van de economie en arbeidersmacht.

In deze context hechten we ook veel waarde aan het uitwisselen van ervaring en het samenwerken met andere communistische jeugdorganisaties. Om deze reden proberen wij mee te doen aan the Meeting of European Communist Youth Organisations (MECYO), alsook onze bilaterale banden met andere organisaties te verbeteren (voornamelijk in buurlanden en in Europa).

We versterken onze organisatie op ideologisch, politiek en organisatorisch vlak. We worden sterker en trotser, en we zijn vastberaden om een sterke, strijdbare, massale organisatie te worden

Globaal gezien schatten we voorzichtig in dat we vooruitgang boeken, stap voor stap. We versterken onze organisatie op ideologisch, politiek en organisatorisch vlak. We worden sterker en trotser, en we zijn vastberaden om een sterke, strijdbare, massale organisatie te worden. Een organisatie die in staat is de volgende generatie van de voorhoede van de arbeidersklasse, onze generatie, te scholen en te vormen. Hier zetten we ons voor in zodat de arbeidersklasse zijn verzet en tegenaanval kan organiseren, tegen het beleid van de regeringen en de EU die de doelen van de burgerij dienen, en uiteindelijk zodat de arbeidersklasse zijn historische taak kan volbrengen om de uitbuiting van de ene mens door de andere te beëindigen en een betere toekomst op te bouwen. In dit proces trekken we lessen en inspiratie uit de geschiedenis van de revolutionaire arbeidersbeweging, in het bijzonder van de Grote Socialistische Oktoberrevolutie die 100 jaar geleden ‘het ijs brak, de weg opende en de weg wees’.

Ik dank de KNE nogmaals voor hun gastvrijheid. Bedankt voor jullie aandacht.