Kevin

Op 24 april vierden we het leven van de communist en Surinaamse verzetsheld Anton de Kom. Op het Anton de Komplein hielden we toespraken en 1 minuut stilte voor de nalatenschap van de Kom. Om te benadrukken dat Anton de Kom bewogen werd door zijn actieve leven als communist, omwikkelden we zijn standbeeld op het plein met een rode sjerp. Opdat we nooit zullen vergeten wie hij was, wat hij deed, en vooral wat hij voor ons betekent. Tijdens deze herdenking werden verschillende toespraken gegeven en onder andere een van Kevin die we hieronder publiceren.

Beste kameraden en vrienden,

Ik ben Kevin, lid van de CJB en de NCPN, en mij is gevraagd om vandaag iets te vertellen over het hedendaagse Nederlands imperialisme.

Het koloniale stelsel waar Anton de Kom tegen streed is dankzij de strijd van miljoenen onderdrukten ten onder gegaan. De overblijfselen van dit koloniale stelsel zijn echter nog altijd zichtbaar – Bonaire, Sint-Eustatius, Saba maken nog steeds onderdeel uit van Nederland. Aruba, Curaçao en Sint-Maarten zijn sinds 2010 zogezegd “gelijkwaardige landen” binnen het koninkrijk. De Nederlandse regering grijpt echter nog altijd op koloniale en neerbuigende wijze in op Aruba en Curaçao “voor eigen bestwil”. Een recent voorbeeld is de interventie op Curaçao.

Op papier is Curaçao dus autonoom. Maar de Nederlandse regering kan nog steeds bepalen wanneer ze ingrijpen in de interne aangelegenheden van Curaçao – ook is de Nederlandse regering nog steeds verantwoordelijk voor buitenlands beleid en defensie. Via deze middelen probeert de Nederlandse staat haar invloed in het Caribisch gebied te behouden, waar het Nederlandse kapitaal grote belangen heeft. “Caribisch Nederland” waaronder Curaçao is immers een belangrijke schakel in de zeehandel en heeft een belangrijke positie op het gebied van scheepsreparatie, olieraffinage en financiële dienstverlening – maar ook is dit gebied een belangrijke “stepping stone” om invloed uit te oefenen binnen Latijns-Amerika.

Nederland houdt ook financieel toezicht op Curaçao. Dit leidde er al toe dat in 2012 en 2019 ook al een aanwijzing aan Curaçao werd gegeven. Overigens werd de aanwijzing van 2019 in oktober 2020 deels ingetrokken na beroep van de regering van Curaçao. Het is natuurlijk zeer ondemocratisch dat de Nederlandse regering, die niet door de bevolking van Curaçao is gekozen, zich onder de dekmantel van een ‘koninkrijksregering’ kan inmengen in de interne aangelegenheden van Curaçao. Het is een voorbeeld van dat onder het kapitalisme, in het bijzonder in zijn laatste stadium het imperialisme, gekenmerkt door ongelijkwaarde relaties en afhankelijkheidsverhoudingen tussen landen.

Het imperialisme, het hoogste stadium van het kapitalisme waarbij enorme monopolies en imperialistische machtsblokken elkaar bevechten om het bezit van grondstoffen, transportroutes, energiebronnen enzovoorts, is nog springlevend. Het Nederlandse kapitaal staat zeer hoog in deze imperialistische piramide, ook binnen de imperialistische EU. Het gebruikt deze machtspositie ook om haar koloniale overblijfselen te behouden en wanneer het in haar belang is in te grijpen in de interne aangelegenheden van deze zogenaamd “gelijkwaardige landen” of zelfs “bijzondere gemeentes” in de Caraïben.

Het is duidelijk dat dit stelsel voor de bevolking van deze “overblijfselen” op geen enkele manier profiteert van de inmenging van het paternalistische Nederlandse kapitaal. De situatie op veel van deze eilanden is slecht – op Curaçao is de werkloosheid sinds de aanvang van de pandemie explosief gestegen – bijna de helft van de jongeren tussen de 15 en 24 is werkloos, de werkloosheid bedraagt in totaal bijna 1/5e van de beroepsbevolking. Desondanks wordt door de Nederlandse regering aangestuurd op bezuinigingen en verregaande flexibilisering – dit alles om de enorme winsten van de monopolies nog groter te maken, en meer investeringen mogelijk te maken in het gebied. Door deze maatregelen wordt

De Nederlandse regering heeft het recht niet om zich in te mengen in de zaken van Aruba, Bonaire, Curaçao en de andere eilanden. Wij steunen dan ook de volledige onafhankelijkheid van al deze gebieden van Nederland. De bevolking daar heeft het recht om zelf over haar eigen toekomst te bepalen, om de strijd te voeren voor verbeteringen en voor een andere, betere maatschappij.