Verklaring NCPN en CJB
Er is veel ophef in de Nederlandse bevolking rondom de recente onthullingen over grensoverschrijdend gedrag binnen het televisieprogramma The Voice of Holland. Belangrijke en invloedrijke figuren in de mediasector, onder andere Jeroen Rietbergen, Martijn Nieman, Marco Borsato en Ali B werden beschuldigd van seksueel grensoverschrijdend gedrag richting de vrouwelijke (en in sommige gevallen minderjarige) kandidaten van het programma. Dit gedrag vond plaats tijdens de volledige looptijd van het programma. De ophef is terecht, maar de onthullingen verbazen ons niks.
Meer dan de helft van alle vrouwen in Nederland en bijna één vijfde van alle mannen hebben te maken gekregen met seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook op de werkplek komt dit voor: bijna de helft van alle werkers heeft te maken met een vorm van seksuele intimidatie op werk en 75% daarvan zijn werkende vrouwen. Meer dan 30% van alle werkende mensen krijgt regelmatig te maken met vormen van grensoverschrijdend gedrag, waarvan een groot gedeelte van seksuele aard is. De meerderheid van de slachtoffers blijft hier stil over, meestal vanuit onzekerheid of angst voor represailles, omdat de dader ook hun leidinggevende is of een persoon met een machtspositie op hun werkplek.
Dit is dus geen geïsoleerd fenomeen in onze maatschappij. De fundamentele oorzaak hiervan vinden we in de kapitalistische maatschappijvorm die gebaseerd is op uitbuiting en onderdrukking, op ongelijkheid en concurrentie. De klassenverhouding tussen kapitalist en arbeider beïnvloedt bijna alle aspecten van het leven onder het kapitalisme. De kapitalisten hebben als eigenaren van de productiemiddelen alle macht over de arbeidersklasse. De werkers zijn afhankelijk van hun leidinggevenden voor hun levensonderhoud in de vorm van hun contract of mogelijke promoties. Bij de onthullingen omtrent The Voice zien we deze verhouding ook duidelijk. Jeroen Rietbergen is zwager van mediamagnaat John de Mol, één van de rijkste personen in Nederland, en Ali B en Marco Borsato zijn beiden grote namen in de mediasector en hebben machtsposities binnen het tv-programma waarin zij optreden. Deelnemers aan het programma zijn afhankelijk van de mensen boven hen voor hun verdere loopbaan en zitten dus in een positie waar grensoverschrijdend gedrag tegenover hun makkelijk onbestraft kan plaatsvinden.
Momenteel wordt dit systematische probleem allesbehalve systematisch aangepakt. De verantwoordelijkheid voor een veilige werkplek wordt namelijk gelegd bij de individuele kapitalisten, de eigenaren van de bedrijven en hun managers. Terwijl keer op keer blijkt dat zij vooral zijn gericht op het beperken van economische schade als gevolg van een slecht imago. Pro actief beleid met het risico op verstoringen van het productieproces wordt uit winstoogmerk niet ingezet. Concreet betekent dit dat deze problemen vaak pas achteraf bekeken worden. Lang nadat talloze arbeiders (vooral vrouwen en minderheden) blijvende schade hierdoor op hebben gelopen. Met bovendien het risico dat de persoon die melding doet nog wordt aangevallen ook; wanneer men zich publiekelijk uitspreekt volgen vaak aanvallen vanuit de burgerlijke media.
Vanzelfsprekend moet grensoverschrijdend gedrag worden bestreden en bestraft. Dit probleem kan echter alleen fundamenteel aangepakt worden met echte arbeidersmacht, het socialisme-communisme. Het socialisme schept de noodzakelijke voorwaarden om ons te bevrijden van ongelijkheid en onderdrukking, en samen te leven in solidariteit. De productiemiddelen moeten maatschappelijk eigendom zijn, zodat de arbeiders controle kunnen uitoefenen over hun werk en hun eigen werkplek kunnen besturen en leidinggevenden moeten niet het kapitaal dienen maar de collectieve wil van de arbeiders. De werkende mensen moeten meesters van hun eigen lot worden. Zodat een veilige maatschappij voor iedereen kan worden opgebouwd. De vrouwen die bij Talpa werken hebben met hun spraakmakende advertentie in het AD al duidelijk laten zien waar de kracht voor verandering ligt: bij de mensen zelf – bij de werkers, bij de vrouwen.
Met dit doel voor ogen benadrukken we ook het belang van het vieren van de Internationale dag tegen geweld tegen vrouwen op 25 november en de internationale werkende vrouwendag op 8 maart. We bouwen aan een klassenbewuste en strijdbare beweging voor de emancipatie van vrouwen!
Partijbestuur NCPN
Algemeen Bestuur CJB