De afgelopen jaren is er meer aandacht voor psychische problemen. Zo’n 17% van de werkende mensen vertoont burn-outverschijnselen. Het is dan ook geen toeval dat werkdruk en werkstress belangrijke strijdpunten zijn bij stakingen en acties in de afgelopen periode, naast natuurlijk loonsverhogingen om de inflatie het hoofd te bieden en andere arbeidsvoorwaarden. Ook onder jongeren is er een grote toename aan problemen op het gebied van geestelijke gezondheid. Recent kondigde Maarten van Ooijen, Staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, een hervorming aan om de psychologische hulp voor jongeren te ‘begrenzen’, omdat er sprake zou zijn van een ‘grenzeloze groei’. De echte vraag is natuurlijk waarom die groei zich voordoet, bij zowel jongeren als volwassenen. De mensen die lijden aan een psychische aandoening en hun gezinnen worden geconfronteerd met talloze problemen, zoals beperkingen in de voorzieningen, uitgaven en onbegrip door negatieve voorstellingen en stereotypen die nog altijd rondzweven in de maatschappij.